Oorlog tussen Israël en Hamas verdeelt ook Belgische politiek: "Niet slim van politici om kant te kiezen"

Tijdens het debat dat eigenlijk over de begroting ging, namen verschillende federale parlementsleden woensdag het woord over de oorlog. Het ging over de positie van ons land en op welke manier de premier over het conflict spreekt. Daarbij lijkt elk woord en elke nuance van belang, zo gevoelig ligt de kwestie. 

Tijdens zijn State of the Union dinsdag sprak premier Alexander De Croo (Open VLD) zijn steun uit voor de Israëlische slachtoffers: "Ik wil in naam van ons land onze steun uitspreken aan de mensen in Israël. Dit soort van blinde en laffe terreur maakt elk perspectief tot vrede en veiligheid in de hele regio onmogelijk. Geweld kan nooit een oplossing zijn. Ons land wil een partner zijn om tot vrede te komen voor iedereen die daar woont, leeft en een toekomst wil uitbouwen."

Wouter De Vriendt van Groen vond de verklaring van De Croo te eenzijdig: "Onze gedachten zijn niet enkel bij de slachtoffers in Israël, maar ook die in Gaza. De reactie van Israël is af te keuren. U had die boodschap ook moeten geven, meneer de premier." Hij kreeg bijval van de PS: "We moeten ook de aanvallen op de Palestijnse burgers duidelijk veroordelen. Daarnaast is de enige juiste weg om te bewandelen die van het internationale recht", zei socialistisch fractieleider Ahmed Laaouej.  

"Ik hoop dat de komende dagen het respect voor het internationaal humanitair recht mag primeren. Dat het respect voor mensenlevens mag primeren en dat het geweld zo snel mogelijk stopt", antwoordde De Croo. Hij sprak niet opnieuw expliciet zijn steun uit, noch voor Israël, noch voor de Palestijnen. Op die manier lijkt hij vooral niemand te willen bruskeren. 

Ook op X, het vroegere Twitter, woedt het debat. Net als in de tv-studio schaart minister Gennez zich aan de kant van de slachtoffers en pleit ze voor onderhandelingen in plaats van kant te kiezen voor één van de twee strijdende partijen. 

Die boodschap viel dan weer in slechte aarde bij MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez. Hij vindt het niet kunnen dat Gennez vraagt dat de Israëliërs gevraagd wordt om "met terroristen" te onderhandelen. 

Ook Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) koos duidelijk een kant. "Men mag denken over de complexe problemen van het Midden-Oosten wat men wil. Maar vandaag is er maar één kant om te kiezen: dat is de kant van Israël. De kant van democratie, de kant van het licht. Tegen de krachten van tirannie en van de duisternis", zei hij tijdens een herdenkingsmoment dinsdag voor de Israëlische slachtoffers in zijn stad. Antwerpen heeft een grote Joodse gemeenschap. 

Die uitspraak kwam hem op veel kritiek te staan."Het is niet aan politici om mensen daarover te verdelen", vindt Melissa Depraetere (Vooruit). Ze noemt de uitspraken van De Wever "misplaatst". "Wij als Vooruit kiezen de kant van de burger, zowel de Israëlische als de Palestijnse."

CD&V vindt de uitspraken van De Wever niet slim. De keuze voor een bepaalde kant "kan provocerend werken in België" en "daar heeft geen enkele gemeenschap baat bij", aldus parlementslid Els Van Hoof. 

In Gent hijsen de burgemeester en schepenen vandaag de vredesvlag. "Het stadsbestuur wil zo zijn steun en medeleven betuigen aan alle slachtoffers van het verschrikkelijke geweld in Israël en Palestina", klinkt het.    

In het Vlaams Parlement werd eergisteren over het conflict gedebatteerd. De parlementsleden keurden een resolutie goed om de acties van Hamas te veroordelen en zich solidair te stellen met de Israëlische slachtoffers én de slachtoffers in de Palestijnse gebieden.

Voor oppositiepartij van PVDA ging dat niet ver genoeg. "De veroordeling van het geweld aan Israëlische zijde en de oproep om de bezetting, die nu 75 jaar duurt, te beëindigen ontbreken" zei Jos D’haese. Het parlement stemde de toevoeging van PVDA weg. 

Politiek filosoof Patrick Loobuyck (UAntwerpen) vindt dat politici voorzichtig moeten zijn: "Over deze kwestie moet je altijd met twee of zelfs meer woorden spreken. Er is niet zoiets als een juiste en een foute kant in dit conflict. De zaken zijn veel complexer en genuanceerder." 

"Vanuit strategisch en electoraal oogpunt is het natuurlijk interessant om een eenduidig en krachtig standpunt in te nemen. Ik denk dat mensen dat soms ook verwachten. We hebben altijd de neiging om een kant te kiezen", legt Loobuyck uit. "Zoals veel maatschappelijke debatten is breuklijn tussen links en rechts hier heel duidelijk en kiezen op mensen op basis van hun politieke overtuiging vaak vanzelfsprekend een kant."

Toch is het goed dat ook politici bij ons hun mening geven over het conflict, zei politicoloog Carl Devos (UGent) in "De ochtend": "Politici moeten dat doen omdat het heel veel mensen beroert. Het gaat het conflict niet oplossen, maar het zou heel raar zijn moesten ze dat niet doen." 

Overal ligt de kwestie gevoelig. De EU kreeg op sociale media veel kritiek omdat het als steunbetuiging de Israëlische vlag projecteerde op het Berlaymontgebouw in Brussel.

Aan het stadhuis van Amsterdam werd de Israëlische vlag gehesen. Na protest verving het stadsbestuur die door de vredesvlag. Dat lijkt Loobuyck een goede oplossing: "De prioriteit moet inderdaad liggen op de humanitaire blik."

"Je voelt die polarisering rond het conflict. Dan is het niet slim om als politicus een kant te kiezen. Op die manier importeer je het conflict in ons land", besluit Loobuyck.