Waarom de Arabische en westerse media anders berichten over de oorlog tussen Israël en Hamas

Journalist Wael Al-Dahdouh brengt op nieuwszender Al Jazeera verslag uit van een bombardement in Gaza. Hij is een vaste waarde op de zender, en groeide de afgelopen weken uit tot "stem van alle Gazanen". Niet veel later krijgt hij te horen dat ook zijn eigen vrouw en twee kinderen bij de slachtoffers zijn. Ook zijn kleinzoon bezwijkt uiteindelijk aan zijn verwondingen. De journalist rouwt, en begraaft zijn familie. Maar de dag erna staat hij terug live verslag uit te brengen, "want de oorlog is nog niet voorbij".

Terwijl de beelden van zijn persoonlijke drama de Arabische wereld rondgaan en daar grote indruk maken, sijpelt het nieuws maar traag door naar onze westerse media.

En dat is niet de enige manier waarop de berichtgeving verschilt, het voorbeeld van Wael Al-Dahdouh is maar een van velen.

Wie in de Arabische wereld naar televisie kijkt, krijgt een andere oorlog te zien dan wie hier kijkt. En daar heeft volgens journalist Majd Khalifeh vooral de Qatarese televisiezender Al Jazeera een aandeel in: "Al Jazeera heeft zich intussen weten te plaatsen als meest bekeken zender. En daar zie je hoe de Arabische wereld op dit moment naar de oorlog kijkt. Zij zien dit meer als een Israëlische wraakactie tegen Hamas. Zij zien op dit moment een genocide tegen de Palestijnse bevolking, en dat merk je in de berichtgeving op Al Jazeera."

Dat zie je, niet omdat Al Jazeera eenzijdig nieuws of fake news zou brengen (want zelfs het Israëlisch leger mag aan het woord komen). Wel omdat ze bij de zender een andere terminologie hanteren dan de westerse media. Khalifeh verduidelijkt: "Je zal op Al Jazeera bijvoorbeeld nooit horen dat men Hamas omschrijft als een terreurorganisatie. Bij ons gebeurt dat wel, omdat zij op de terreurlijst van de Europese Unie staan. Maar op Al Jazeera heeft men het consequent over een verzetsbeweging."

Ook over het aantal doden wordt waarheidsgetrouw bericht, maar op Al Jazeera worden de slachtoffers "martelaren" genoemd, een teken van respect volgens Khalifeh.

Een conflict met veel gezichten, met veel realiteiten. Iedereen heeft z’n eigen waarheid, en dat leidt tot wantrouwen volgens Khalifeh. Vooral bij Arabieren die intussen in Europa wonen, omdat zij al die verschillende perspectieven moeten proberen te verzoenen.

Maar ook de afwezigheid van Europese journalisten speelt een rol, volgens Khalifeh: "Dat er weinig journalisten zijn, is natuurlijk logisch: het is heel gevaarlijk, en je hebt speciale toestemming nodig om het gebied binnen te raken. Maar het laat zich intussen wel voelen in de berichtgeving. Vanuit het westerse perspectief draait dit conflict nog steeds om wat er gebeurde op 7 oktober. Maar op Al Jazeera draait het intussen enkel om wat er vandaag aan het gebeuren is."