Val di Sole wordt met "sneeuwkanon" en "specialisten" klaargemaakt voor cross: "Het is hier altijd wat improviseren"
De veldrijders trekken dit weekend naar winter wonderland. Het Wereldbekerparcours van Val di Sole ligt opnieuw bedekt onder een dik pak sneeuw. Niet alleen een uitdaging voor de parcoursbouwers (zie video hieronder), maar ook voor de crossers zelf. "Maar ze hoeven niet te vrezen voor een schaatsbaan", weerklinkt een geruststellend signaal uit Italië.
Voor al wie nog zou twijfelen: ja, we krijgen zondag een sneeuwcross in Val di Sole.
Zo bevestigde Chris Mannaerts, die voor organisator Flanders Classics de bouw van het parcours in de gaten houdt: "Er was nog even twijfel toen er vorige vrijdag veel regen was gevallen en alle sneeuw plots weg was, maar zaterdag werden we - met een dik pak sneeuw - alweer geholpen door de weergoden."
En volgens de weersvoorspellingen zal die laag van "een twintigtal centimeter" ook mooi blijven liggen tot zondag.
"Het weer blijft hier constant", legt Mannaerts uit. "Er zal niet veel sneeuw meer bijkomen, maar de gevallen sneeuw zal ook zeker niet meer smelten. We lijken de perfecte week uitgekozen te hebben."
Esthetisch zal de witte cross weer mooi ogen op beeld, maar ook sportief zal het sneeuwtapijt zijn gevolgen hebben. "Maar de renners hoeven niet te vrezen voor een schaatsbaan, ze treffen normaal goede paksneeuw aan."
Sneeuwspecialisten
De sneeuwval brengt natuurlijk ook de nodige uitdagingen mee voor de parcoursbouwers zelf.
Vraag dat maar aan verantwoordelijke Chris Mannaerts, die ons gisteren nog snel even te woord wilde staan "vooraleer hij nog een rechte lijn met de finishvrachtwagen moest gaan maken".
Een crossparcours bouwen is sowieso al geen werkje van een week, maar een crossparcours bouwen dat bedekt ligt onder een dik pak sneeuw, vraagt toch om net dat tikkeltje meer flexibiliteit.
"Bij elke cross tekenen we vooraf een plan uit. Normaal gezien blijft dat traject 100% hetzelfde wanneer we ook effectief beginnen te bouwen, maar bij een sneeuwcross moeten we toch altijd wat meer improviseren."
Als we een ijsplek tegenkomen, dan proberen we de route te verleggen.
Zo wordt er vooral ook rekening gehouden met het veiligheidsaspect van de renners en rensters.
"Als we een ijsplek tegenkomen op het originele traject, dan proberen we de route te verleggen, om zo geen risico's te nemen. Vallen op ijs komt toch altijd harder aan dan vallen op modder."
Vorig jaar kwamen onder meer Van Empel en Iserbyt nog hard ten val. En hoewel dat bij een cross onvermijdelijk lijkt, heeft de organisatie dit jaar toch een extra verandering gemaakt.
Iserbyt kwam toen ten val in de afdaling van de grote klim, maar die werd dit jaar uit de blauwdruk van het traject geschrapt.
"Omwille van vele redenen, maar ook voor de veiligheid", vertelt Mannaerts. "We vervangen de klim door wat meer kort klim- en draaiwerk, om zo toch ook de pure snelheid te drukken. En om het crosstechnisch nog interessanter te maken."
Wat wél blijft, zijn de twee artificiële sneeuwheuvels op het parcours. Daarvoor heeft de organisatie alvast de hulp van de sneeuwspecialisten uit het dichtstbijzijnde skigebied ingeroepen.
"Met sneeuwkanonnen, kunstsneeuw en vooral hun expertise maken zij die hindernissen mogelijk. Als wij dat eigenhandig zouden doen, zou het niet goed komen, vrees ik", sloot Mannaerts - die zich naar de finishvrachtwagen begaf - met een knipoog af.
