Het was de 24-jarige Dries Meskens uit Buggenhout die donderdag de blauwe rotslijster, ofwel ‘monticola solitarius’, opmerkte op een rots in Durbuy. Hij maakte rond 15 uur een foto van het mannetje en plaatste het beeld op de website www.waarnemingen.be. “Wat een dag”, schreef hij erbij. “Samen met mijn vriendin een bezoek aan Durbuy en de kerstmarkt gebracht. Toch mijn verrekijker meegenomen, je weet maar nooit… Eens op de kerstmarkt – na het drinken van lekkere glühwein – zag ik plots een blauwe lijster op een kale klif. Woehoe. Hoe plannen plots kunnen wijzigen.”

Dwaalgast

De melding van Dries Meskens leidde ertoe dat heel wat andere vogelaars ook hun camera erbij namen en richting Durbuy reden om zelf een glimp (en foto) op te vangen van het diertje. Sinds donderdagmiddag zijn er al tientallen meldingen op waarnemingen.be bijgekomen. De kans om een blauwe rotslijster te spotten in ons land, is dan ook héél klein. De laatste (en tot hiertoe enige) waarneming dateert al van 147 jaar geleden: in september 1877 werd het vogeltje al eens gezien in Olloy, in de provincie Namen.

(Lees verder onder de foto’s)

“De mannetjes van blauwe rotslijsters zijn dof blauwgrijs, met donkere vleugels”, zegt Dominique Verbelen van Natuurpunt Studie. “Het is een grote slanke lijster met een lange snavel en kan eigenlijk niet met een andere soort worden verward.”

“Normaal gezien moest die blauwe rotslijster nu ergens op een rots in de Spaanse Pyreneeën zitten, maar om een onbekende reden is hij hier verzeild geraakt”

Dominique Verbelen

Natuurpunt Studie

Normaal gezien broedt de soort in Zuid-Europa en Noord-Afrika en naar het oosten toe tot in de Kaukasus en Turkije. “Het gaat hier meer dan waarschijnlijk om een zogenoemde dwaalgast die verloren gevlogen is”, aldus Verbelen. “Normaal gezien moest hij nu ergens op een rots in de Spaanse Pyreneeën zitten, maar om een onbekende reden is hij hier verzeild geraakt.”

Winter doorbrengen

Omdat de rotsen in Durbuy sterk doen denken aan zijn natuurlijke habitat en blauwe rotslijsters doorgaans goed tegen de koude kunnen, wordt verwacht dat het mannetje hier wel nog even zal blijven. “De kans dat hij hier de winter doorbrengt, is reëel”, zegt Verbelen. “De kans dat hij hier een – eveneens verdwaalde – partner vindt en hier kan broeden, is dan weer kleiner dan drie keer na elkaar EuroMillions winnen.”

De aanwezigheid van het mannetje biedt alleszins een gouden opportuniteit voor vogelaars om een eigen foto te maken. “Het is ook een vogel die zich goed laat fotograferen en ook met de vele aandacht rustig blijft zitten”, zegt Verbelen. “En we weten nu ook waar hij slaapt. Terwijl hij overdag foerageert (voedsel zoekt, red.) op de rotswand, zoekt hij ’s nachts de beschutting op van een holte in de muur van een kasteel aan de andere kant van de kerstmarkt.”