Woonzorgcentrum vervult wens van Mia (90) om terug te keren naar haar dorp Eigenbilzen
De mensen van woonzorgcentrum de Kristallijn en zorggroep Anima hebben de laatste wens van Mia Hilven (90) in vervulling gebracht. Ze is palliatief en wou graag nog eens een bezoek brengen aan Eigenbilzen, waar ze jarenlang actief is geweest in de parochie. In de parochiezaal is ze verrast door al haar vroegere buren met een kopje koffie en een stuk vlaai.
6 kilometer rijden om een kaarsje te branden in de kerk van Eigenbilzen: zo eenvoudig en mooi kan een laatste wens zijn. Zorggroep Anima organiseerde al eerder een parachutesprong voor een 80-jarige bewoonster, een tentoonstelling voor een bewoonster-kunstenares en een tocht met een motorclub voor een motard op rust.
Maar voor Mia Hilven (90) volstaat een tripje met de rolstoeltaxi van het woonzorgcentrum de Kristallijn in Spouwen (Bilzen) naar deelgemeente Eigenbilzen om de parochie waar ze jarenlang actief is geweest nog eens een bezoek te brengen. Daar is ze de afgelopen 2 jaar niet meer geraakt.
Haar bezoek aan Eigenbilzen is begonnen in de Sint-Ursulakerk van Eigenbilzen. "Ik heb een kaarsje gebrand voor de heilige Rita en Onze-Lieve-Vrouw. Ik heb gevraagd dat al diegenen die examens afleggen voor verpleegkundige mogen slagen, want dat zijn allemaal heel fijne mensen. Ik hoop dat er veel verpleegkundigen mogen bij komen, want er zijn er te weinig."
Ik heb gebeden dat iedereen die voor verpleegkundige studeert mag slagen, want dat zijn heel fijne mensen en we hebben ze nodig
"Ik heb hier 40 jaar in Eigenbilzen gewoond", vertelt Hilven, die in Neeroeteren is opgegroeid. "Ik ben 26 jaar voorzitter geweest van de ziekenzorg Samana. Dat heb ik altijd met veel plezier voor de mensen gedaan. Ik heb hier op het secretariaat gewerkt met Ludo Hermans, die nu diaken is. Met hem ben ik mensen gaan bezoeken om de heilige communie te brengen.
Aan de parochiezaal is ze opgewacht door al haar vroegere buren voor een kopje koffie en een stuk vlaai. Daar heeft ze van haar vroegere buurmeisje, Yanisha Wagemans, ook bloemen gekregen uit de tuin van de voormalige woning van Mia Hilven.
"Ik ben 12 jaar geleden in dezelfde blok komen wonen als Mia en dat was meteen alsof ik er een extra oma bij had gekregen", zegt Wagemans. "Ze is heel lief en zorgzaam voor iedereen. Als er iets was, kon je altijd bij Mia terecht. Als kind ben ik heel vaak gevallen met de fiets", lacht ze. "Ik ging niet eerst naar mama, maar naar Mia. Ze kwam ook vaak naar buiten met koekjes en ze was altijd met haar bloemen bezig."
"Ze is tot tranen toe geroerd", zegt Jean-Pierre Robben, de oudste zoon van Mia Hilven. "Het was een heel mooi moment. Ze heeft haar buurtbewoners al 2 jaar niet meer gezien sinds ze in het woonzorgcentrum is terechtgekomen door haar pijnlijke medische achtergrond. Ze is gekend en geliefd door iedereen. Ik ben trots op mijn moeder."