Michy Batshuayi praat zelden met de pers en dus zat de perszaal van Anderlecht niet alleen bomvol met Belgische, maar ook met Turkse journalisten. Al waren er slechts een paar gelukkigen die de kans kregen om een vraag te stellen, want ondanks zijn vriendelijke glimlach was Batshuayi even snel weer weg als hij was gekomen.

Beginnen deed onze landgenoot evenwel met complimenten aan Union. “Ik ben fier op Union. Een Belgische club die zo ver geraakt in Europa en zulke spectaculaire dingen doet, daar moet je trots op zijn. Zoiets is alleen maar positief voor het Belgische voetbal. Ik verwacht een gesloten wedstrijd. Union is een gevaarlijke ploeg, zowel fysiek als technisch en tactisch. Vooral voorin zijn ze best gevaarlijk. Het wordt een leuke strijd.”

Anthony Moris

Het is voor Batshuayi in clubverband zijn eerste wedstrijd op Belgische bodem sinds zijn vertrek bij Standard in 2014. Iets wat toch voor een speciaal gevoel zorgt bij onze landgenoot. “Ik voel vreugde en opwinding. Ik kijk ernaar uit en ben blij dat mijn vrienden en familie er zullen bijzijn in de tribune. Dat doet altijd deugd. Daarom dat ik zoveel zin heb. Ik ben hier opgegroeid dus wil ik extra goed presteren. Ik ken ook Anthony Moris goed van onze tijd bij Standard. Het zal een blij weerzien zijn. Het parcours dat hij sindsdien heeft afgelegd, is straf. Veel respect voor hem. Al zullen we geen cadeaus uitdelen zodra de scheidsrechter de wedstrijd op gang heeft geblazen”, grijnsde hij.

Moris is bij gewaarschuwd, al is het nog niet zeker of de Union-doelman donderdag Batshuayi wel voor zich krijgt. De Rode Duivel is bezig aan zijn tweede seizoen bij Fenerbahçe, maar speelt niet alles. In de competitie moet hij vrede nemen met een rol als invaller. In de Conference League start hij doorgaans wel in de basis, al wilde trainer İsmail Kartal nog niet bevestigen of dat donderdag tegen Union opnieuw het geval zal zijn. “Maar ik voel hier wel vertrouwen van de coach hoor. We hebben een goede band. Natuurlijk wil ik vaker spelen en vaker scoren, maar dat gevoel heeft elke speler. Ik weet wat hij van mij verwacht, we praten veel.”

De handen van de journalisten gingen nog gretig de lucht in, maar het was tevergeefs. Amper negen minuten -inclusief uitgebreide vertalingen van het Frans naar het Turks- en het praatje van Batsman zat er alweer op.