Vlaming scoort goed op vlak van politieke kennis: mannen doen het algemeen iets beter dan vrouwen

De studie ‘Politieke kennis in Vlaanderen: Een doorlichting’ peilde naar de algemene kennis over politiek. De conclusies zijn dubbel, op sommige vlakken scoort de Vlaming goed, op andere slecht. Zo worden politici vrij eenvoudig gelinkt aan de partij waar ze toe behoren, maar hebben mensen het moeilijker om aan geven wie er in de regering zit.

“Ook de kopstukken van de partijen zijn goed gekend”, zegt onderzoeker Peter Van Aelst. “De kennis over actualiteit is zeker niet slecht. De algemene politieke kennis, kennis over partijposities en gecontesteerde onderwerpen hangen gedeeltelijk samen. Dat betekent dat wie goed scoort op de ene dimensie ook hoog scoort op de andere.” Dat mensen soms in de war zijn over welke partijen in de regering zitten, verklaren de onderzoekers “mogelijk door het Belgische federale systeem, waarbij er (gedeeltelijk) andere partijen in de Vlaamse en de federale regering zetelen”.

Nog volgens het onderzoek zouden de meeste Vlamingen moeite hebben om standpunten van partijen te plaatsen op concrete stellingen. Jongeren doen het daarbij zeker niet slechter dan oudere kiezers. De kennis om de posities van partijen op concrete beleidsstellingen te plaatsen, verschilt naar gelang het type partij. Vooral het plaatsen van centrumpartijen vinden kiezers moeilijk. De posities van de partij Groen zijn het best gekend, die van CD&V het minst.

Ongeveer de helft van de Vlamingen heeft vijf of meer van de acht actualiteitsvragen in het onderzoek juist. De kennis over zogenaamde gecontesteerde thema’s ligt dan weer heel wat lager. “Vooral de stellingen over migratie worden door veel Vlamingen niet correct ingeschat”, zegt Van Aelst.

Jongeren (tussen de 16 en 28 jaar) scoren lager op sommige, maar niet op alle vormen van politieke kennis. De algemene politieke kennis ligt lager, en ze zouden minder weten over politieke gebeurtenissen. Over gebeurtenissen in de actualiteit die minder gebonden zijn aan de institutionele politiek, scoren ze echter beter dan andere generaties. De jongeren zijn niet beduidend slechter in het positioneren van de partijen dan de andere generaties.

Oudere mensen scoren beter op algemene politieke kennis, terwijl voor partijpositiekennis het verband nipt andersom is. Jongeren weten bijvoorbeeld minder over wat politici doen en zeggen, maar meer over protestacties. Voor kennis over actualiteit en gecontesteerde thema’s is leeftijd dus geen voorspeller. Andere factoren spelen een grotere rol, met name politieke interesse en mediagebruik voor nieuws.

Het gebruik van alternatieve media en berichtendiensten voor nieuws houdt een negatief verband met het bezitten van politieke kennis. Specifiek voor Generatie Z valt de impact van printmedia weg en zou sociale media een positieve rol spelen in het bezitten van kennis over de regering.

Tot slot, scoren mannen over het algemeen beter op het vlak van politieke kennis dan vrouwen. “Onder andere omdat ze sneller een gokje durven te wagen als ze niet helemaal zeker zijn van het antwoord”, besluit Van Aelst. Dat verschil zou echter niet bestaan bij de jongste generatie. Daar scoren vrouwen iets beter op kennis over gecontesteerde onderwerpen als klimaat en migratie.