‘Hugo Claus, Con amore’ is geen klassieke overzichtstentoonstelling, maar een expositie vol werken die de liefde voor het werk van Claus en de liefde voor zijn eigen werk tonen. Con amore was daarmee een titel waarover niet lang moest nagedacht worden. Temeer omdat Claus zijn brieven vaak met die woorden onderschreef.

In acht thematische hoofdstukken zoals ‘Un flamand à Paris’ of ‘Rebel zonder kousen’ belicht Didden het rijke oeuvre van Claus aan de hand van archiefstukken, originele handschriften, foto’s, filmfragmenten en kunstwerken van andere artiesten. Het gaat om werken van bekendere schilders zoals Ensor, Appel, Tuymans en Borremans, maar er zijn ook Clausiaanse werken van onbekende jonge artiesten die Claus nooit heeft gekend of gezien. Die jonge werken benadrukken dat het een tentoonstelling voor Claus is.

Het sluitstuk van de tentoonstelling is een bibliotheek met tientallen boeken en vertaalde titels van Claus als bewijs van zijn grootsheid. In die bibliotheek bevindt zich een nooit eerder vertoond schetsboekje waarin Claus naar het einde van zijn leven toe 160 nieuwe tekeningen maakte.