Quick.Step blijft maar winnen: indrukwekkende Jakobsen schiet raak in incidentrijke Scheldeprijs

De Scheldeprijs ging deze keer niet van start in Antwerpen, wél in de Nederlandse provincie Zeeland, waar de wind vrij spel heeft. Waaieralarm. Snelle mannen zoals Marcel Kittel, Dylan Groenewegen, Edvald Boasson Hagen en Arnaud Démare waren vooraf gewaarschuwd. Ook de jonkies van Quick.Step Floors, met name Fabio Jakobsen en José Hodeg, tekenden present. Aandachtig voorin koersen was de boodschap.

Door de hevige wind werd het peloton al na driekwartier koers in stukken gescheurd. Nervositeit alom. In het eerste uur werden er liefst 48,4 kilometer afgelegd. Niet min, waardoor enkele avonturiers niet voorop konden blijven. Pas na een dikke zestig kilometer kwam de ‘vroege’ vlucht tot stand. Daarbij drie Belgen: Jonas Rickaert, Sean De Bie en Guillaume Van Keirsbulck. Zij werden vergezeld door de Nederlander Jan-Willem van Schip en de Canadees Alexander Cataford.

Het vijftal werkte goed samen en reed een maximale voorgift van bijna vier minuten bij elkaar, waarna het peloton wederom in twee delen splitste door een tuimelperte. Valpartijen troef in deze Scheldeprijs, zelfs één veroorzaakt door een botsing met een stilstaande wagen. En ’t was nog niet gedaan. Een groep renners reed over een gesloten overweg. De jury was onverbiddelijk en zette zo’n dertigtal renners uit koers. Daarbij twee favorieten: Démare en Groenewegen. Over een incidentrijke editie gesproken.

In het laatste kwart van de wedstrijd trokken een Brit en Canadees in het offensief: Owain Doull en Antoine Duchesne. Zij pakten anderhalve minuut in de finale, terwijl in de achtergrond Katusha een peloton van zo’n vijftig renners op sleeptouw nam. Alles op spurtbom Marcel Kittel. Op naar zege nummer zes? Neen. De Duitser kampte op twaalf kilometer van de streep met een leegloper. Weg overwinning.

Niet veel later was ook het liedje van Doull en Duchesne uitgezongen. Een nieuwe sprint dus op de Churchilllaan in Schoten. Daarin was niemand opgewassen tegen de snelle benen van Fabio Jakobsen. Zege nummer 24 voor de troepen van Quick.Step Floors. Straf. Pascal Ackermann moest vrede nemen met de tweede plek, Christopher Lawless maakte de top drie compleet.

De Quick.Step-renner Fabio Jakobsen is in de wolken met zijn tweede overwinning van het seizoen. “Mijn naam op deze erelijst kunnen zetten is super gaaf. Dit is de mooiste overwinning uit mijn carrière”, zei Jakobsen net na de finish. “Alle jongens uit de ‘wolfpack’ reden zo hard, ik moest het wel afmaken. We zitten in de ‘winning flow’ en dan gaat het bijna vanzelf.” Weer een overwinning erbij voor Quick.Stepp, nummer 24 al. “Iedereen gelooft erin. We laten nooit iemand achter en geven altijd alles, dat is onze sterkte”, besluit Jakobsen.

De Scheldeprijs startte voor de eerste keer in Zeeland, Nederland en dat was wel naar de zin van Jakobsen. “Ik koers graag in Zeeland. De smalle dijkjes en het draaien en keren zijn wel iets voor mij.”

Jens Debusschere (Lotto-Soudal) kon niet tevreden zijn. De voormalige Belgische kampioen werd in de laatste honderden meters op de Churchilllaan netjes gepiloteerd door Marcel Sieberg maar werd, toen hij zijn spurt aanging, volgens hem gehinderd door Michael Morkov.

"De dag verliep bijna ideaal. Ik kon me goed voorin handhaven ondanks het vele waaierwerk. Onderweg was ik tegenstanders als Démare, Groenewegen en Kittel kwijtgespeeld omwille van diverse redenen. In de finale had ik nog enkele ploegmaats bij mij in de kopgroep", stelde Debusschere.

"Marcel Sieberg loodste me in de sprint perfect naar voor. Dat gebeurde relatief vroeg, maar dat was alleszins beter dan ingesloten te geraken. Op het moment dat Sieberg van kop ging, aarzelde ik eventjes om aan te zetten en zo kwam ik in een duel terecht met Morkov die zijn sprinter Jakobsen wilde laten passeren. Die halve seconde aarzeling kostte mij de eerste of tweede plaats. Al weet ik niet of er aan Jakobsen iets te doen was geweest. Als ik vol had kunnen aanzetten, was ik zeker tweede geworden. Ik ben ontgoocheld, maar moet me optrekken aan mijn goede conditie."

Dylan Groenewegen was met veel ambitie afgereisd naar de Scheldeprijs. Maar de Nederlander en met hem zo'n dertig andere renners werden door de jury voortijdig uit de koers gehaald omdat zij de waarschuwingssignalen bij een spoorwegovergang hadden genegeerd. "Ik kom hier nooit meer terug", was de eerste reactie van de sprinter van LottoNL-Jumbo.

Eenmaal tot rust gekomen bleef Groenewegen zich onrechtvaardig behandeld voelen. "Ik was door een valpartij in een tweede groep beland. We zagen de knipperende lichten bij die spoorwegovergang. Maar de groep net voor ons reed er ook doorheen. Dan is het lastig om te zeggen: 'wij stoppen'", keek hij terug op het incident dat ook de Franse sprinter Arnaud Démare zijn kansen op een zege in Schoten kostte. "Misschien was het een goed besluit van de jury, maar dan moet dat ook voor eerste groep gelden. Ze hadden het niet gezien, was de verklaring. Dat vind ik knap."