In de voorbije tien jaar gaven 3.877 rekruten vroegtijdig hun opleiding op. 16,2 procent gaf als reden op dat ze het burgerleven – lees: hun familie, vrienden, lief en hobby’s – te hard missen. Daarom wil ­Defensie, dat om personeel schreeuwt door de vergrijzing bij de militairen, tegemoet­komen aan enkele moderne noden. Zelfs als daar heilige huisjes zoals de verplichte ­kazernering voor moeten sneuvelen.

“Het leger wil meer vrije avonden inlassen waarop de rekruut de kazerne mag verlaten. De jongeren worden nu nog altijd op zondagavond of ten laatste maandagmorgen aan de poort verwacht en ­mogen voor vrijdag niet naar buiten”, zegt Alex Claesen, persofficier van Defensie. “We onderzoeken ook om het vrije weekend te verlengen door de lesmomenten meer te concentreren. Het leger bestudeert zelfs of het internaatregime versoepeld of zelfs opgeheven kan worden. Dan kunnen de rekruten die in de buurt van de militaire school of de kazerne wonen ’s avonds naar huis.”

De grootste vakbond voor ­defensiepersoneel, VSOA, hoopt dat de opleiding daardoor niet langer duurt. “En heeft een West-Vlaming die in Leopoldsburg is gekazerneerd daar wel iets aan? Puur regionale opleidingen zouden daarvoor een oplossing zijn.”

De onderzochte tegemoet­komingen liggen wel heel ver weg van de tijd waarin de soldaten enkel via brieven in contact bleven met hun lief. Of in het weekend als straf het slaapblok moest kuisen. Dat beseft ook gewoon hoogleraar en defensiespecialist Luc De Vos. “Maar als je moet kiezen tussen te weinig rekruten of voldoende mensen vinden door enkele kleine tegemoetkomingen, is de keuze snel ­gemaakt.”

Al zal het leger die beslissing volgens De Vos niet met de glimlach nemen. “De verplichte kazernering is een beetje het oerbeeld van de indiensttreding. Het bevordert de groepssfeer. Maar het leger past zich aan de moderne maatschappij aan. En die maatschappij is wat minder hard dan in de tijd dat ik in Duitsland was gekazerneerd en maar vier keer per jaar naar huis kon.”

De Vos vraagt zich wel af of het leger zo het probleem niet verschuift. “Wat als die jongens en meisjes die nu tijdens de week al naar huis willen straks voor vier maanden op buitenlandse missie moeten?”

“Zo kweek je mietjes”

Oud-paracommando Danny Lams is minder genuanceerd. De man is voorzitter van de Para-Commando Vriendenkring van Oostende, Kust en Hinterland, en zou het een zeer domme beslissing vinden. “Zo kweek je een Defensie van niks, een leger waar je niet op kan rekenen. Mietjes, in de plaats van soldaten die moeten worden klaargestoomd om oorlog te voeren. Naar oorlogsgebied trek je niet met mannen die hun mama missen. Wij sliepen vroeger op de ­koude grond onder een lek tentzeil. We wilden ons land dienen. We zaagden niet om naar huis te kunnen. Als je de rekruten toelaat tijdens de week naar huis te gaan, vragen de militairen straks om een mobil­home als ze naar het front worden ­gestuurd.”

Dit jaar wil Defensie 160 officieren, 611 onderofficieren en 810 vrijwilligers en matrozen aantrekken. Het aantal vacatures stijgt nog de komende ­jaren.