Rode Duivels als groepswinnaar naar achtste finales na winst tegen Engeland

HERBELEEF. Wereldgoal Januzaj bezorgt Rode Duivels groepswinst

IN BEELD. Limburg feest na winst tegen Engeland

Neen, een propagandamatch is het niet geworden, de zogenaamde topaffiche tussen Engeland en België. Beide teams waren immers al geplaatst voor de achtste finale wat beide trainers inspireerde tot heel wat wissels: Roberto Martinez liet enkel Dedrick Boyata en Thibaut Courtois in het team, de overige negen basisspelers die Panama versloegen, mochten vanop de bank toekijken. Geen Hazard, geen De Bruyne, geen Lukaku. Maar ook Engels bondscoach Gareth Southgate greep drastisch in. Ook hij ‘verwees’ acht basisspelers naar de bank waaronder voorlopig topschutter Harry Kane. Conclusie: winnen was niet de eerste bekommernis van de bondscoaches.

En toch! Het eerste kwartier was niet eens zo slecht. Engeland probeerde zijn wil op te dringen maar het gevaar kwam van de Duivels. Tielemans stelde met een droge knal doelman Pickford op de proef, Batshuayi probeerde op zijn Michy’s de bal over de doellijn te frommelen, een poging van Fellaini werd op de lijn gekeerd. Tegelijkertijd was het genieten van Dembélé die heerste over het middenveld zowel in balrecuperatie als balbezit.

Eén zaak wisten de Belgen: bij een gelijkspel zouden de Engelsen de groep winnen omdat de Duivels in de voorafgaande wedstrijden drie gele kaarten verzamelden tegenover één voor de Engelsen. Aangezien de Fair Playstand bij een gelijkspel de doorslag zou geven, gingen de Duivels ‘riant’ aan de leiding. En daar kwamen voor de pauze nog eens gele kaarten voor Youri Tielemans en Leander Dendoncker bij.

Januzaj maakt iedereen wakker

Ook na de pauze leken we op een gezapige oefenpot af te stevenen. Tot Adnan Januzaj besloot dat het welletjes was geweest. De winger van Real Sociedad kreeg de bal in de grote rechthoek aangespeeld, haalde het betere zolenwerk boven om met links verschroeiend uit te halen. Pickford had geen schijn van een kans. En plots waren de Rode Duivels groepswinnaar en konden alle voorbeschouwingen over bewust tweede eindigen de vuilbak in.

Kon Engeland vrede nemen met de nederlaag? Het leek erop. De mannen van Southgate beperkten zich tot risicoloos rond tikken en leken zich niet al te druk te maken in het resultaat. Slechts één keer kwamen de Three Lions dicht bij de gelijkmaker toen Rashford na slecht positiespel van de Belgische verdediging alleen voor Courtois verscheen. De aanvaller van Manchester United slaagde er echter niet in de doelman van Chelsea te verschalken.

Engeland drong voorzichtig aan, het belangrijkste wapenfeit situeerde zich echter in de 74ste minuut toen Vincent Kompany de eveneens heroptredende Thomas Vermaelen kwam vervangen. Boyata nam de linkse zone voor zijn rekening, Kompany kreeg zijn vertrouwde plaats in het hart van de defensie. Ondanks Engels aandringen werden Kompany en co slechts één keer op de proef gesteld maar Fellaini blokte het schot van Wellbeck. De ingevallen Mertens werd nog gestuit door doelman Pickford, een geharrewar leverde evenmin een tweede Belgische treffer op.

Conclusie: het team waarvan de coach vond dat winnen geen prioriteit was, haalde het zo van het team wiens coach graag had gewonnen. Om maar te zeggen: bizarre wedstrijd.

Oh ja, in de andere partij haalde Tunesië het van Panama (1-2), louter voor de statistieken.