“Ik was zoekende, nerveus, verdroeg niks van anderen. Dat constante gejakker en gejaag heeft geen aangename mens van mij gemaakt”, zegt schrijver Marnix Peeters (52) over de jonge versie van zichzelf. Van die persoon nam hij afscheid, om in de pittoreske stilte van de Oostkantons op zoek te gaan naar zijn nieuwe ik. En die heeft hij gevonden: “Mensen zeggen dat hier niks is, en dat klopt, maar voor mij is hier heel veel.”