Rode Duivels zetten nieuwe stap tegen IJsland: matig spelen, toch makkelijk winnen

Als de wereld al reikhalzend heeft uitgekeken naar de reprise van de best voetballende ploeg van de planeet, zoals de Rode Duivels hier te lande weleens worden gepercipieerd, dan is die wereld behoorlijk op haar honger blijven zitten. Het statige Hampden Park leek hen afgelopen vrijdag nog enigszins te kunnen inspireren tot daden, zij het ook pas na de rust, het kille en niet eens volgelopen Laugardalsvöllur-stadion zette gisterenavond niet onmiddellijk aan tot dadendrang.

De vriendschappelijke 0-4 in en tegen Schotland en de 0-3 om de Nations League in en tegen IJsland liggen misschien cijfermatig in elkaars verlengde, qua prestatie en vermaak was er een duidelijk verschil. Zelfs tegen een België met de handrem op zakte IJsland door het ijs.

Voetballen hebben ze nooit gekund, maar IJsland stond een paar jaar lang voor onverzettelijkheid, voor bonken en voor mooie jongens. De bonken zijn gebleven, maar vreemd genoeg is de onverzettelijkheid verdwenen samen met de mooie jongens. 0-9 na twee wedstrijden en het eerste verlies thuis sinds oktober 2012: IJsland is opnieuw die voetbaldwerg van weleer.

Martínez schreeuwend aan de zijlijn

Te traag, te slap, te slordig, zo kun je de eerste helft van de Rode Duivels samenvatten. En daar verandert die terecht gefloten strafschop op Romelu Lukaku en kort daarna zijn doelpunt uit de rebound weinig aan. Het enige Duivelse aan de Belgen was lange tijd de blik van bondscoach Roberto Martínez, die al na drie minuten dicht bij de lijn kwam staan en zich schor schreeuwde.

Dadendrang was overigens niet het enige dat ontbrak in het begin van de wedstrijd. Ook de scherpte bij de verdedigers was totaal zoek. Na vijftig seconden werd Vincent Kompany al door de benen gespeeld en moest hij een vrije trap toestaan. Een minuut later leed Eden Hazard balverlies en kregen de IJslanders een corner. In minuut zeven gooide Carrasco in op Witsel, die tikte terug, meters naast Carrasco en buiten.

Onderschatting, concentratieverlies, de kou, een combinatie van dat alles, wat zal het geweest zijn? Laugardalsvöllur zette een keer de clap in, maar meer animo kwam er niet. Dus, moeten de IJslandse verdedigers hebben gedacht, als het hen uit eigen beweging niet lukt, zullen wij die slappe Belgen een handje helpen. Niet dat er geen gevaar mee gemoeid was, maar er zijn andere manieren - zelfs voor een onbehouwen IJslandse centrale verdediger - om Lukaku het koppen te beletten dan hem lompweg neer te trekken.

Dat gebeurde dus, Sverrir Ingason van FK Rostov was de dader, en zo stond Eden Hazard oog in oog met de lokale doelman, die naar het schijnt ook reclamefilmpjes regisseert. Hazard stuurde de brave man de verkeerde hoek in en legde de bal weg (0-1).

Enkele minuten laten demonstreerde Hannes Halldórsson, in het reguliere leven doelman bij Qarabag of all places, dat hij een vliegenvanger is. Hij kon een kopbal van Kompany aan de eerste paal na een hoekschop niet pakken en stompte die tot bij Lukaku. Die controleerde, volleyde en zijn bal werd van achter de lijn gehaald. Een halve meter nog wel. Doelpunt en 0-2 nog voor het halfuur.

Volwassenwording

Dat was onverwacht en eigenlijk ook een beetje onverdiend. Niet dat de IJslanders zo goed waren, maar de Rode Duivels hadden ook nauwelijks een kans bij elkaar gevoetbald. Zeventig procent balbezit, dat wel, maar verder niks dat twee doelpunten wettigde.

Zo'n wedstrijd zou evengoed kunnen passen in de volwassenwording van de Rode Duivels: met een minimum aan inspanning een makkelijke overwinning weghalen. Niet al te best spelen, veel afval en toch simpel winnen, het is weinig ploegen gegeven. Zelfs al stelt de tegenstander weinig voor, je moet de bal wel achter de doellijn krijgen en daarin blinkt België uit. Zoals Romelu Lukaku de bal van Dries Mertens devieerde bij de 0-3, met nog tien minuten te gaan, dat was een flits van wereldklasse.

Toch vervelend dat België vergat de IJslanders helemaal af te maken en een kartonnetje doelpunten was een mooie basis geweest om op verder te bouwen. Het stelt voorlopig niet veel voor, maar Zwitserland staat op basis van het doelsaldo op de eerste plaats in groep 2 van divisie A. Alleen de eerste speelt volgend jaar in juni de play-offs van de Nations League.