"Dit is game-over": koning Albert II met rug tegen muur in zaak-Delphine Boël

“Dit is game-over.” Gewoon hoogleraar familierecht en verwantschapsstudies Frederik Swennen (UAntwerpen) windt er geen doekjes om. De kans is reëel dat de uitspraak die het Brusselse hof van beroep net voor de herfstvakantie deed, maar die de advocaten van Delphine Boël pas maandagmiddag bekendmaakten, het hele vaderschapsdossier in een definitieve plooi heeft gelegd.

Lees ook:

Het standpunt van hoofdredacteur Bart Eeckhout: Het cleane verdict in de zaak-Delphine Boël maakt de zaak zo treurig

Het hof heeft het belangrijkste obstakel in de strijd om de erkenning door Albert II weggewerkt: voor de wet zal Delphine Boël straks niet meer de dochter van Jacques Boël zijn. Daardoor ligt het pad naar de erkenning door koning Albert II helemaal open. Het hof geeft hem drie maanden de tijd om een DNA-staal in te leveren.

De intussen 50-jarige Delphine Boël strijdt al jaren om de erkenning door Albert. De toenmalige prins zou van halverwege jaren 60 tot begin jaren 80 een relatie met Delphines moeder, barones Sybille de Selys Longchamps, hebben gehad. Delphine werd binnen het huwelijk van de barones met de industrieel Jacques Boël geboren en is voor de wet diens dochter. Albert II was nochtans haar hele jeugd aanwezig, getuigde Delphine Boël later. Ze noemde hem ‘Papillon’.

Staat van bezit

Een DNA-test wees in 2013 al uit dat er geen verwantschap was tussen Jacques en Delphine Boël, maar eerdere gerechtelijke uitspraken schermden telkens met de zogenaamde ‘staat van bezit’. Omdat Delphine de naam Boël draagt, Jacques Boël zich steeds als haar vader gedragen heeft en de maatschappij hem als haar vader zag, werd ze wettelijk toch als zijn dochter beschouwd. 

Maar het fundamentele recht van het kind om zijn biologische vader te kennen primeert, vindt het hof van beroep nu. Dat Boël pas (lang) na haar 22ste verjaardag – het verjaringsmoment – met de eis tot erkenning door Albert II kwam, is daaraan ondergeschikt.

Delphine Boël is daardoor officieel op weg om ‘vaderloos’ verklaard te worden. De enige die die beslissing nog in de weg kan staan, is uitgerekend Albert II. Hij kan nog naar het Hof van Cassatie stappen tegen de uitspraak van het hof van beroep. 

Die optie overwegen zijn advocaten ook, liet meester Alain Berenboom maandag verstaan. Ze blijven schermen met de ‘staat van bezit’, die is aangetoond en die het hof van beroep niet heeft tegengesproken. Maar Swennen betwijfelt of een stap naar Cassatie veel zoden aan de dijk zal zetten. “Cassatie kan zich niet meer uitspreken over de grond van de zaak, die beslissing blijft bij het hof van beroep.” 

Er resten de koning nog drie andere opties, somt Swennen op. “Ofwel stemt Albert in met de DNA-test en zal hij wellicht aangewezen worden als de vader. Ofwel weigert hij, maar dat heeft in principe hetzelfde gevolg: het hof van beroep zal een weigering zien als een signaal dat hij iets te verbergen heeft en hem automatisch als vader van Boël beschouwen.” 

Volgens hem legt de koning zich dan ook het best neer bij de feiten. “Dan zijn we bij de laatste optie: een spontane erkenning van Boël als zijn dochter, in alle discretie, weg van de rechtszalen.” Het zou het slimste en bovenal het simpelste zijn, meent Swennen.

Het bijzonderste ook, na de jarenlange procedureslagen. De advocaten van Delphine Boël houden er niet te veel rekening mee, zegt haar raadsman Alain De Jonge. “Maar misschien komt hij na al die tijd tot inkeer. Dit is in ieder geval al een heel mooie overwinning.” Om er genoegzaam aan toe te voegen. “De betekening van het vonnis is onderweg naar Belvédère, met op het briefpapier de kop: ‘Wij, Filip van België, geven de opdracht’, enzovoort.” 

Privé

Het Paleis wenst niet te reageren op wat het een privéaangelegenheid noemt. Albert heeft publiekelijk overigens nooit veel woorden aan zijn dochter vuilgemaakt. Enkel tijdens zijn kerstboodschap in 1999, het jaar waarin het bestaan van zijn buitenechtelijke dochter was aangekaart in een boek van Mario Danneels, verwees hij naar haar. “De koningin en ik hebben teruggedacht aan de crisis die ons koppel heeft doorstaan, nu dertig jaar geleden. (...) Die crisisperiode werd ons onlangs in herinnering gebracht. Daar wensen wij niet verder op in te gaan; zij behoort tot ons privéleven”, luidde het toen.

Delphine Boël is erg opgelucht met de uitspraak van het hof van beroep, stelt De Jonge. “Ze heeft ons een miljard keer bedankt. Dit is voor haar en haar kinderen een geweldige opsteker na de verstoting van Albert in 2001.” De koning verbrak de relatie met de dochter van zijn gewezen minnares toen door toedoen van de publieke heisa die over hun veronderstelde verwantschap ontstaan was. “Die wonde is nog lang niet geheeld.” 

Als Boël erkend wordt door koning Albert, dan hangt daar ook een financieel plaatje aan vast. Bij zijn overlijden maakt ze aanspraak op een achtste deel van de erfenis.