De zaak Lembi is een van de oudste verdwijningsdossiers in ons land. Nu, na bijna twintig jaar, is bekendgemaakt dat Simon Lembi in goede gezondheid werd terug gevonden. De ondertussen 33-jarige man van Angolese afkomst verdween in 1999 uit zijn woning in de Brusselse gemeente Sint-Gillis.

In november 2018 werd de Cel Vermiste Personen van de federale politie gecontacteerd door een persoon die zich als verwante van Lembi presenteerde. Samen met de politiezone Brussel-Zuid werd nadien een onderzoek opgestart met nieuwe portrettekeningen aan de hand van de foto uit 1999 en een verificatie van de geboortedatum.

“Familiale problemen”

Tijdens de persconferentie van het Brusselse parket, die van start is gegaan omstreeks 11.15 uur, werd duidelijk dat de jongen zelfstandig en uit vrije wil is vertrokken bij hem thuis, en dat omwille van familiale moeilijkheden. Bijna twintig jaar later wil de man niet dat bekend raakt onder welke identiteit hij nu door het leven gaat, laat staan waar hij zich precies bevindt. De ouders van Lembi werden recent op de hoogte gebracht van de situatie, geeft woordvoerster Ine Van Wymersch nog mee. Hoe zij reageren op het nieuws over hun zoon, is nog niet duidelijk.

Het parket benadrukte dat verdwijningszaken nooit worden afgesloten tot er effectief een oplossing is gevonden. “Indien er aanleidingen zijn om de feiten anders te onderzoeken, zullen we dat doen”, aldus het parket. “Maar nu zal het verdwijningsdossier rond Lembi afgesloten worden. Simon verklaart zelf niet het slachtoffer te zijn geweest van een of ander misdrijf twintig jaar geleden. We hebben geen aanleiding om daar aan te twijfelen.”

Televisie gaan kijken

Lembi komt uit een gezin van vier kinderen en een alleenstaande moeder. Hij was de oudste van de vier kinderen. Het gezin zou amper tien dagen voor zijn verdwijning vanuit Angola naar België gekomen zijn.

Op de bewuste verdwijningsdag, op 12 november 1999, zou de toen 14-jarige jongen omstreeks 17 uur aan zijn moeder gevraagd hebben om televisie te gaan kijken in een nabijgelegen gemeenschapscentrum in de Parmastraat in Sint-Gillis. Dat was een soort van studentenhuis, tevens de enige plek die hij kende. Hoewel het maar enkele minuten stappen was, kwam de jongen er echter nooit aan. Elk spoor ontbrak.

“Hij is de braafste”

Dat Lembi is weggelopen, leek in 1999 erg onwaarschijnlijk. De jonge Angolees kwam pas op 3 november als vluchteling in ons land. Hij kende de buurt niet, verstond de buurtbewoners niet. Hij sprak enkel zijn eigen taal, het Lingala. Toch kon hij de hoofdstad wel appreciëren, zei zijn vader destijds. Toen de jongen verdween, was die echter nog niet in België. Het was dan ook zijn moeder, Marie-Jeanne, die hem als vermist opgaf. Voor de vrouw was het vreselijk, ook zij verstond noch Frans, noch Nederlands.

“Simon was blij in België te zijn”, aldus de papa aan verschillende kranten. “Hij had een fiets gekregen en nieuwe kleren. Hij is de braafste van onze vier kinderen. Een beetje verlegen, maar verstandig. Hij heeft respect voor volwassenen en ik vrees dat dit tot zijn verdwijning heeft geleid. Als een volwassene hem iets opdraagt, doet hij dat ook.”

Nu lijkt dat doemscenario uitgesloten. Lembi heeft tijdens zijn gesprek met de Belgische politie aangegeven dat hij zélf vertrokken is, niemand heeft hem ergens toe gedwongen.

Herkend in buitenland

Na het eerste opsporingsbericht, twintig jaar geleden, kwamen al snel enkele tips binnen. Zo zou de jongen gezien zijn in de Brusselse metro. Maar de tips draaiden allemaal op niets uit, het onderzoek zat muurvast. In november 2018 werd Lembi plots opnieuw herkend, deze keer was het wel raak. “Hij werd herkend door een kennis, een verwant persoon” aldus het parket. Dat gebeurde in een niet nader genoemd Europees land. Die persoon verwittigde de Cel Vermiste Personen. Vervolgens nam België contact op met de politie van het betrokken land en kon Lembi opgespoord en nadien verhoord worden.

Over hoe zijn tocht naar dat andere land eruitzag, is zo goed als niets bekend. “Het is goed mogelijk dat hij in een ander land asiel kon krijgen als niet-begeleide minderjarige vluchteling, maar dat weten we niet zeker.”

Simon Lembi wil niet dat zijn nieuwe identiteit bekend wordt gemaakt, zijn verblijfplaats blijft eveneens geheim. “We zullen zijn privacy respecteren”, klinkt het nog. “Dit is wat hij wil.”