‘The Old Man and the Gun’: films als deze maken ze niet meer
Met kleine pareltjes als Ain’t Them Bodies Saints en A Ghost Story ontpopte David Lowery zich tot een van de interessantste regisseurs van zijn generatie. Een reputatie die hij in The Old Man and the Gun moeiteloos bevestigt: een mooier afscheid had Robert Redford niet kunnen wensen.
“This story is mostly true”, zo belooft de generiek van The Old Man and the Gun: een stevige knipoog naar Butch Cassidy & The Sundance Kid, de legendarische western met Robert Redford, die met een gelijkaardige belofte begon. De acteur achter The Sundance Kid, die met deze film zijn acteercarrière wil afsluiten, speelt Forrest Tucker: een sympathieke crimineel die achttien keer uit de gevangenis wist te ontsnappen, en die geweldloze bankovervallen simpelweg de fijnste manier vond om zijn dagen te vullen.
Portret
Mister americana, eeuwige goodguy, de man met de hoeden: na 60 jaar zwaait Robert Redford af als acteur
De Tucker die Redford neerzet, is al even innemend en sympathiek als het blonde Hollywood-icoon zelf: The Old Man and the Gun is dan ook geen zwaar drama over het leven in de criminaliteit, maar een lichtvoetige, zwarte komedie over een vrijbuiter die zijn leven liefst volgens zijn eigen regels leidt. Tucker heeft, met andere woorden, een romantische blik op de wereld, maar moet tegelijk ook de harde realiteit en de Amerikaanse wetgeving ontvluchten.
Dit is een buitengewone film die drijft op charmante personages en oprechte emoties
Kostbaar kleinood
Die dualiteit wordt belichaamd door de beminnelijke Jewel en de moedeloze flik John. Met Sissy Spacek en Casey Affleck heeft regisseur David Lowery twee acteurs gecast die qua talent en charisma nauwelijks voor Redford moeten onderdoen: Affleck legt subtiele nuances in zijn rol, om te vermijden dat hij met zijn walrussnor een karikaturale flik neerzet, Spacek heeft nog altijd dezelfde, mystieke blik als in het fantastische Badlands. In kleinere bijrollen ziet u dan weer de geweldige karakterkoppen van Tom Waits en Danny Glover.
Toch is David Lowery dé ster van The Old Man and the Gun. Met het schilderachtige Ain’t Them Bodies Saints en het poëtische A Ghost Story bewees de hij al de rechtmatige erfgenaam te zijn van filmmakers als Terrence Malick, George Roy Hill en Arthur Penn, en ook nu graaft hij met een simpel verhaaltje diep in de ziel van ruraal Amerika. De scène waarin een glunderende Robert Redford door een veld rijdt, achtervolgd door sirenes en met de folky ballad ‘Blues Run the Game’ op de achtergrond, is cinema in zijn puurste vorm.
Het is maar één van de vele momenten die van The Old Man and the Gun een subtiel meesterwerkje maken. Dit is een buitengewone film die drijft op charmante personages en oprechte emoties, in plaats van op ingenieuze plottwists of indrukwekkende spektakelscènes: dit is cinema, zo zegt de oude ziel in ons, zoals ze die vandaag bijna niet meer maken.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
