Kleiduifschietstand op het Groot Schietveld: Natuurpunt lijnrecht tegenover ex-N-VA’er

Een kleiduifschietclub wil een nieuwe, grote schietstand op het Groot Schietveld van Brasschaat en omgeving. Omwonenden en Natuurpunt verzetten zich daartegen. ‘Als dit vergund wordt, mag het Vlaamse beleid inzake Europees beschermde natuur de prullenmand in.’

‘Leugenaars zijn het!’ Ex-politicus Luc Sevenhans van Brasschaat (eerst Vlaams Belang, later N-VA) schuwt de harde woorden niet. De leugenaars in kwestie zijn leden van Natuurpunt die zich verzetten tegen plannen voor een grote stand voor kleiduifschieten op het in de gemeenten Brasschaat, Brecht en Wuustwezel gelegen Groot Schietveld: een nog actief gebruikt militair domein dat heel wat Europees beschermde natuur huisvest. Echt veel zorgen maakt hij zich (nog) niet: ‘Hoe stommer hun argumenten, hoe makkelijker ze te weerleggen zijn.’

‘De schietoefeningen van het leger veroorzaken veel meer geluidshinder dan wij ooit zullen doen.’

‘Persoonlijk plezier’

Sevenhans maakt zich sterk dat hij de vergunning zal krijgen voor de schietstand, die volgens hem slechts 0,2 procent van het domein zal bestrijken en geen enkele natuurwaarde zal hinderen – meer zelfs: ze zullen er zelf wat natuur bijmaken. Ook de overlast voor de buurtbewoners zal in zijn visie minimaal zijn. Dat er op minder dan een kilometer van de geplande stand een palliatief zorgcentrum en een bejaardentehuis liggen, vindt hij geen bezwaar: ‘Die liggen tegen een drukke weg die meer geluidsoverlast veroorzaakt. Overigens veroorzaken de schietoefeningen van het leger veel meer geluidshinder dan wij ooit zullen doen.’

‘Twee weekdagen en twee weekenddagen kleiduifschieten: wij zullen geen moment rust meer hebben.’

Buurtbewoonster Annick Huysmans ziet het punt niet: ‘Het leger houdt veel minder schietoefeningen dan vroeger. Wij zijn dat lawaai gewend en we hebben er geen moeite mee, want de oefeningen van het leger dienen het maatschappelijk belang. Dat geldt niet voor kleiduifschieters, die gewoon wat persoonlijk plezier voor een kleine club willen. De kleiduifschietclub zou twee dagen in de week (tot 21 uur) willen voor haar activiteiten en daarbovenop nog een avond én het weekend. Dan hebben wij geen moment rust meer.’

‘Op termijn zelfs een brasserie’

Meer dan 3000 omwonenden hebben bezwaar tegen de plannen ingediend. Maar Sevenhans is niet onder de indruk: ‘Iedereen die zo’n blad onder zijn neus geschoven krijgt, tekent dat.’ Zijn dossier is ‘dubbel zo dik als dat voor het Deurganckdok in de Antwerpse haven’. Burgemeester Dieter Wouters (CD&V) van Wuustwezel is ook een fervent tegenstander van het project, maar volgens Sevenhans is dat puur politiek gemotiveerd: hij is in mei kandidaat bij de verkiezingen en moet zich dus profileren.

‘Ik weet goed hoe sterk dit leeft bij de bevolking.’

Wouters woont zelf in Gooreind, de wijk die het meest getroffen zal worden door de schietactiviteiten. ‘Ik weet bijgevolg goed hoe sterk het leeft bij de bevolking. Het project wekt veel weerstand. Mensen begrijpen zelfs niet hoe iemand het vandaag nog in zijn hoofd kan halen om zoiets te willen doen. Wij leven al lang voorbeeldig samen met onze buren, de militairen. We respecteren het verbod om vrij in het gebied te wandelen en te fietsen, omdat het veiligheidsrisico’s inhoudt. Maar blijkbaar geldt dat niet voor iedereen. Onder meer die manifeste ongelijkheid in behandeling tussen buurtbewoners en kleiduifschieters, die er op termijn zelfs een brasserie willen openen, is voor mij een breekpunt.’

Kleiduifschieten in vogelgebied

Burgemeester Sven Deckers van de gemeente Brecht wil zich niet over het dossier uitspreken zolang het openbaar onderzoek niet is afgerond – tot 9 maart dus. Het college van Brecht wil tijd om alle documenten en bezwaren grondig te bekijken. Deckers is N-VA’er, net als burgemeester Jan Jambon van Brasschaat, die goed bevriend is met Sevenhans. Ook Jambon denkt al aan de verkiezingen: ondanks herhaalde pogingen om contact met hem op te nemen en zijn visie te vragen, kregen we hem niet aan de lijn. Dit is duidelijk een gevoelig N-VA-dossier voor enkele happy few. Sevenhans was tot aan de voorbije gemeenteraadsverkiezingen schepen in Brasschaat, en gebruikte zijn bevoorrechte contacten om te lobbyen voor het project: Defensie, Binnenlandse Zaken en Sport (dat laatste in de Vlaamse regering) waren tot de N-VA uit de federale regering stapte bevoegdheden van N-VA-excellenties.

‘Dit dossier is de ultieme test voor de Vlaamse invulling van het Europese natuurbeleid.’

Voor Natuurpunt is het verhaal uitgegroeid tot een symbooldossier. ‘Het is de ultieme test voor de Vlaamse invulling van het Europese natuurbeleid’, zegt Peter Symens van Natuurpunt. ‘Als het beleid niet kan beletten dat er midden in een van de grootste aaneengesloten Vogel- en Habitatrichtlijngebieden in Vlaanderen een zonevreemde hinderlijke infrastructuur wordt neergepoot, kunnen we het Europese natuurboek in Vlaanderen definitief dichtdoen.’

‘Subjectieve’ geluidshinder

‘Natuurpunt doet alsof het daar de baas is, maar zo maakt het zich oeverloos belachelijk’, stelt Sevenhans schamper. Het Schietveld is officieel eigendom van Defensie, maar de militairen voeren er in samenwerking met Natuurpunt en het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) een doorgedreven natuurbeheer voor heel wat zeldzame soorten. Het Agentschap zal ook een oordeel moeten vellen over het project. Het wordt al gebruikt (‘misbruikt’ zeggen sommigen) in het dossier. Er werd gefluisterd dat het blij zou zijn met het plan, omdat het met de schietclub meer armslag zou krijgen voor het afnemen van jagersexamens. Maar het Agentschap liet formeel weten dat dit niet correct is. Fake news en valse propaganda zijn in dit verhaal schering en inslag.

Volgens de aanvragers zal jaarlijks tot 204 ton kleiduifafval en 55 ton staalhagel in het gebied terechtkomen.

Natuurpunt heeft een omstandig bezwaarschrift ingediend bij de provincie, die uiteindelijk zal moeten oordelen of het project vergund wordt. Zo zal er volgens de aanvragers zelf jaarlijks tot 204 ton kleiduifafval en 55 ton staalhagel in het gebied terechtkomen. Er kan 200 tot 300 keer per uur geschoten worden. De activiteit kan dus verstorende gevolgen hebben voor tal van bedreigde diersoorten, zoals nachtzwaluw en adder – van die laatste huist het Groot Schietveld een van de grootste West-Europese populaties. Volgens de wet moeten alle activiteiten met geluidshinder geconcentreerd worden in specifieke zones voor geluidsverstorende activiteiten. Het Groot Schietveld staat niet op die lijst. Voor Sevenhans is dat geen probleem: kleiduifschieten op de geplande plek veroorzaakt volgens hem voor niets of niemand geluidshinder, tenzij ‘subjectieve’.

Provincie beslist

Natuurpunt vraagt dus dat de provinciale commissie voor de omgevingsvergunning een ongunstig advies geeft, en dat de Bestendige Deputatie vervolgens de vergunning weigert. Het is nu aan de bevoegde instanties om hun oordeel te vellen. Sevenhans ziet de bui al hangen: hij vermoedt dat de strijd finaal ‘op een hoger echelon’ zal worden uitgevochten en beslecht.