Tristan over nieuwe ep ‘Delidomia’: “De eindigheid van alles is zo angstaanjagend”
‘Don’t Tristan and drive’, had de disclaimer van de ep Delidomia (★★★★) kunnen zijn, vertelde ze onlangs. Versnipper uw rijbewijs dan maar. Tristan (23) levert vandaag een van de meest bevreemdende én verslavende tripjes van het voorjaar af.
Even terugspoelen naar begin februari. Een jonge blondine wordt slag om slinger in het Frans gefeliciteerd op de MIA’s, en zien we even later lachend poseren met Niels Destadsbader. Angèle, wordt gefluisterd. Onzin. Een avond lang zal Isolde Van den Bulcke versleten worden voor de Linkebeekse chanteuse. “Als het niets wordt met Tristan, kan ik dus nog altijd aan de bak als Angèle-kloon”, lacht ze vandaag. De twee blijken ook nog eens op dezelfde dag, in hetzelfde jaar geboren. Maar verder loopt de vergelijking met de Franstalige popsensatie volledig mank.
Volgens De Morgen-fotograaf Francis Vanhee schrijft Tristan “muziek die nog moet uitgevonden worden”. Nagel op de kop. In haar volstrekt unieke ambientpop lijkt ze een eigen taal te hebben ontwikkeld, waarin jazz, electronica en r&b elkaars grammatica koortsachtig aftasten. Klinkt vast pretentieus op papier, maar in deze Alice in Wonderland-achtige wereld verdwaal je zonder noodzakelijk de weg terug uit de konijnenpijp te willen vinden.
(lees verder onder het album)
Dat Wonderland heet bij Tristan Delidomia. Een woord dat je haast kunt proeven. Een eens desoriënterend, dan weer onbevangen utopia. “Hoe ik dat woord zelf beleef?” vraagt Isolde Van den Bulcke. “Ik zie het als een rollercoaster van gevoelens, situaties en confrontaties. De hele weg die ik afleg op deze ep, is een zoektocht: hoe leef ik, wie ben ik? ‘Weslanda’ is de meest confronterende song. Daarin verdwenen al mijn angsten die ik oppot of onderdruk. ‘Lolaluli’ herbergt dan weer heel veel verdriet, eenzaamheid en machteloosheid. En ‘Maljaande’ staat voor plezier. ‘Interdimi’ is trouwens niet toevallig het laatste nummer op de ep. Dat is een eiland waar je rust kunt vinden, al blijft er iets onheilspellends sluimeren in het struikgewas.
‘Ik sta in de songs vaak als toeschouwer te kijken naar een versie van mijzelf. Een versie waar ik niet elke dag mee geconfronteerd wil worden’
“Heel eenduidig zijn mijn songs nooit, omdat het leven dat uiteindelijk ook niet is. Ik sta in die songs trouwens vaak als toeschouwer te kijken naar een versie van mijzelf. Een versie waar ik niet elke dag mee geconfronteerd wil worden.”
Noten die wringen
Het instrumentale bepaalde op Delidomia telkens het thema, en de tekst bepaalt gevoelsmatig de melodie, vertelt ze. “Als ik ‘Lolaluli’ op piano speel, merk ik dat die melodie bijna alléén uit ‘avoid notes’ bestaat. Noten die lichtjes dissonant op elkaar volgen, waardoor ze kunnen wringen voor de luisteraar.” Toepasselijk voor een song die gaat over verlies. “Ik schreef de tekst nadat ik een aangrijpend artikel las over een man die wist dat hij zou sterven. Ik probeerde me voor te stellen hoe zijn vrouw of dochter met dat idee omgingen. Ik ben zelf nog niemand kwijtgeraakt, maar ik ben daar ongelooflijk bang voor. De eindigheid van, welja, álles is zo angstaanjagend.”
“Dat er op deze aarde ook een houdbaarheidsdatum staat, door wat we met het klimaat uitvreten, vind ik daarom even verontrustend. Ik begrijp écht niet waarom mensen zich kunnen kanten tegen de klimaatmarsen. We zitten toch allemaal in hetzelfde schuitje? Ik ben daar best wel mee bezig, in mijn linkse geitenwollensokkenbubbel in Gent. (lacht) Ik ben geen hardcore vegan, maar het is wel een bewuste keuze. Omdat ik het voor mezelf niet kan goedpraten om vandaag nog vlees te eten.”
Ze is geen hardcore vegan, en evenmin een feministische fasciste, lacht ze. “Maar toch vind ik het enorm denigrerend wanneer iemand me ‘mevrouw Lander Gyselinck’ noemt in de pers. Já, ik ben samen met de drummer van STUFF. en BeraadGeslagen. Maar onze relatie bepaalt niet wie ik ben.”
Toch is ‘Olso’ min of meer een liefdesduet tussen beiden, dankzij een drumpartij van Gyselinck. Alleen staat die in de credits als HHIT (High Hats In Trees). “Geen van ons beiden wil zomaar op de ander terugvallen. Daarom ben ik blij dat ik hem ook niet bij mijn vorige ep heb betrokken. Anders was Tristan misschien ‘dat project van Lander Gyselinck en zijn lief’ geworden.”
Delidomia verscheen op 8 maart bij PIAS. Tristan stelt de ep op dinsdag 2 april voor in de Handelsbeurs, Gent.