'Ik ben te weinig klootzak geweest'

Dirk Geeraerd draait niet rond de pot. Wanneer we hem confronteren met de jongste zes op zes op verplaatsing van Waasland-Beveren, met de ontdekking Johnny Rowell - die amper speelde onder Geeraerd maar ijzersterk is onder De Boeck - en met de vele wijzigingen onder zijn opvolger, reageert Geeraerd open en eerlijk.

"Chapeau voor De Boeck dat hij met Rowell speelt. Hij geeft die jongen een kans, dat is zijn verdienste. Ik heb dat nooit aangedurfd of gewild. Maar is het niet logisch dat De Boeck zijn eigen accenten legt? Ik heb alles geprobeerd wat ik kon maar het werkte niet. Dan moet de nieuwe coach het wel anders aanpakken, toch?"

"Ik kon niet opeens heel het systeem omgooien. Dat kun je als nieuwe trainer wel. Het zogenaamde schokeffect, zie je. Ik bekeek de opstelling van Waasland-Beveren tegen KV Mechelen. Hadden ze me een week eerder gezegd dat ze met die jongens en dat systeem zouden winnen Achter De Kazerne: no way. Die overwinning en die op AA Gent verbaasden me, ik geef dat eerlijk toe."

"Ik ben niet rancuneus, ik was alleen ontgoocheld in de beslissing van de club", gaat Geeraerd verder. "Ik had verwacht dat ik meer tijd zou krijgen. Jammer dat bepaalde mensen vergaten onder welke omstandigheden ik aan het seizoen moest beginnen. Maar ik kan begrijpen dat ze in paniek raakten."

"Er moest iets gebeuren. Zeker na die 2-6 blamage tegen Club Brugge. Dat was een opendeurdag. Sommige jongens in de defensie werden aan hun lot overgelaten, anderen duwden na de snelle achterstand het gaspedaal niet meer honderd procent in. Dat ze mijeen mes in de rug staken? Dat vind ik niet. Ik ben er zelfs niet van geschrokken, voetbal zit zo in elkaar. Wat me fier maakt, is dat de voorzitter me zei dat hij niet anders kon en echt liever was verder gegaan met mij."

"Melchior Roosens is ne schone mens. Hij heeft voor altijd mijn respect. Maar ondertussen zit ik natuurlijk wel thuis. En dat is écht mijn ding niet. Hoe sneller ik weer aan de slag kan, hoe beter." Al zal hij niet bij het eerste het beste voorstel toehappen. "Ik heb nog geen sms'en, mails of cv's gestuurd. Het is onethisch om te solliciteren waar er nog een trainer bezig is. Ik heb trouwens meer in mijn mars dan hoofdcoach zijn. Ik kan ook een loyale assistent-trainer zijn. Ook voor scouting of jeugdwerking zou ik mijn neus niet ophalen. Ik zou niet het minste probleem hebben met een dienende rol."

Of hij zichzelf eigenlijk iets verwijt, wilden we nog weten. Geeraerd bekent dat hij zich de vraag zelf ook al had gesteld en er diep over had nagedacht. "En ja, misschien verwijt ik mezelf wel dat we te vrank en vrij gevoetbald hebben. Ik had de nadruk meer op het defensieve moeten leggen. En ik ben te braaf, te loyaal en te sociaal geweest. Ik was te veel pleaser, te weinig klootzak."

"Anderzijds kun je echter ook niet zeggen dat we geen pech hebben gehad. Ik denk nog vaak terug aan die match op Kortrijk (waar Waasland-Beveren onterecht een doelpunt afgekeurd zag, Lepoint onterecht rood kreeg en een handsbal op de lijn niet werd bestraft, MVS). Absurd dat we die niet wonnen. Ook op Lierse moeten we altijd drie punten pakken. Net als thuis tegen Charleroi, die we gewoon wegspeelden. Ze zeggen wel eens dat je geluk afdwingt. Wel, leg me eens uit hoe je dat doet? Misschien dat De Boeck het weet?"

Onder De Boeck sloop Waasland-Beveren intussen naar een 'veilige' veertiende plaats, net boven de degradatiestreep. Een positie waar zijn ex-club ook op het einde van het seizoen zal staan, denkt Geeraerd.

"Waasland-Beveren redt zich. Daar ben ik altijd van overtuigd geweest. Zelfs helemaal in het begin dacht ik niet aan een mission impossible. Ik voelde meteen dat de mentaliteit in de kleedkamer goed was. Bovendien zal het met Waasland-Beveren almaar beter lopen. Ik kan me niet inbeelden dat pakweg Lepoint plots achteruit zal gaan. Hoeveel procent van het werk ik gedaan heb? Flauw. Elf punten van het eindtotaal."