Direct naar artikelinhoud

België werkt aan protocol over orgaandonatie

Een Deens meisje (19) dat bijna dood was verklaard en haar organen zou afstaan, is als bij wonder uit haar coma ontwaakt. Van de weeromstuit trekken Denen massaal hun verklaring in om zelf donor te worden. Onze ziekenhuizen werken aan een nationaal protocol over donatie.

Volgens de Deense artsen van Aarhus had het meisje geen overlevingskansen en zou ze hoogstens eindigen als een kasplantje. De ouders gaven daarop toestemming voor orgaandonatie. "Wij vertrouwden blind op de dokters", getuigen zij in Het meisje dat niet wilde sterven, de documentaire die onrust zaait in het land. Het ziekenhuis gaf al toe een inschattingsfout te hebben gemaakt.

"Als je de procedures correct volgt, komen zulke mirakels niet voor", stelt Sophie Van Cromphaut, professor intensieve zorgen (UZ Leuven). "Nee, de jacht op organen is niet geopend. We gaan de machines van een comapatiënt niet stopzetten omdat we met orgaandonatie in ons achterhoofd zitten."

Van Cromphaut benadrukt dat de zorg voor comapatiënten volledig los staat van het transplantatiecentrum. "Het team op intensieve zorgen stelt alles in het werk om de patiënt kwaliteitsvol te laten overleven. Het transplantatieteam, dat gericht is op de orgaanontvanger, komt nergens tussenbeide."

Pas op het moment dat een persoon onomstotelijk hersendood is, wordt hij een mogelijke donor, stelt Van Cromphaut. "Gaat het om een orgaandonatie na hartdood, dan moet het hart vijf minuten gestopt zijn met kloppen alvorens de transplantatiechirurgen het operatiekwartier mogen betreden."

De Belgische ziekenhuizen sleutelen momenteel aan een nationaal protocol, om de violen over orgaandonatie te stemmen. "Eind dit jaar moet dat op tafel liggen", vertelt Luc Colenbie, transplantatiecoördinator van het UZ Gent. "Onze procedures leunen nu al dicht bij elkaar aan, maar we willen alles tot in detail bespreken. Daarvoor zitten we samen met alle transplantatiecentra, de ethische commissies , intensieve zorgen en spoedartsen."

In ons land ben je automatisch orgaandonor, tenzij je daar expliciet verzet tegen aantekent. Wie zich zwart op wit wil laten registreren als donor, kan daarvoor terecht bij stad of gemeente. "Maar mensen hoeven niet te vrezen", zegt Colenbie. "Het is niet omdat je kandidaat-donor bent dat artsen je sneller zullen opgeven. En je komt echt niet op intensieve zorgen binnen om een orgaan af te staan, wel om hulp te krijgen."