Remember Churchill
Terwijl de PS langs links wordt aangevallen, weigert Elio Di Rupo (PS), de 'jeune premier', de koers aan te passen. 'Werk is de toekomst, niet werkloosheid.' Hij kan niet wachten tot de campagne voorbij is.
Een man in leeuwenpak staat le jeune premier op te wachten op een bedrijventerrein in Gosselies. Geen Vlaamse symboliek, het is de mascotte van Le Roi du matelas. De winkelketen van Matrassenkoning, met hoofdzetel in Estampuis, groeide uit van zo'n twaalf vestigingen in 2004 tot maar liefst 110 in 2014. Zo'n 300 mensen zijn er in dienst. Hoewel de eigenaars Frans zijn, moet dit het bewijs zijn dat ondernemerschap ook in Wallonië werkt.
Niet toevallig dat le jeune premier wordt uitgenodigd in de vestiging in Gosselies, waar zowat alle geranten zijn opgetrommeld. Op nog geen tweehonderd meter de ligt de Caterpillar-vestiging waar 1.400 jobs sneuvelen. Maar daar wordt zedig over gezwegen.
"Ongelooflijk dat een premier hier langs komt. En dan nog een socialist!", zegt Fransman Eric Guibard, lid van het directiecomité. Het is al het derde bezoek van een toppoliticus in twee jaar tijd, zegt hij. "Ook Didier Reynders was hier al."
Di Rupo profileert zich tijdens de campagne niet als de dogmatische linkse ideoloog, waarvoor ze hem in het noorden van het land willen verslijten. "Ondernemerschap is erg belangrijk. Enkel door hard te werken en nieuwe arbeidsplaatsen te creëren raken we uit de crisis."
Dat was ook de boodschap eerder op de dag, toen hij een workshop gaf aan het HEPH, een hogeschool in Charleroi. De eerste vraag die hij van de studenten krijgt voorgeschoteld, gaat onvermijdelijk over de jongerenwerkloosheid. Wat met al die jongeren die door de ingreep van Di Rupo hun uitkering na drie jaar zullen verliezen?
Le jeune premier haalt er een slide bij, met de bevolkingsaantallen van de verschillende regio's. In Vlaanderen zijn ze met zes miljoen, twee keer zoveel als in Wallonië. We moeten rekening houden met hun eisen, is de boodschap. De gevoeligheden zijn anders, maar Wallonië mag niet achterblijven. "Een uitkering kan geen eindbestemming zijn, werkgelegenheid is de toekomst."
"Hij blijft een politicus en draait rond de pot", zegt Quentin, de vraagsteller met een badge van de PTB opgespeld. "Een schande. Hij komt hier gewoon een beetje campagne voeren. De andere partijen krijgen zo'n forum niet."
Terwijl Di Rupo de leegloop op links probeert af te wenden, is hij van 's morgens tot 's avonds op campagnepad. Tussendoor ontmoet hij de Japanse premier en ondergaat hij een regeringscrisis, ontketend door het spreidingsplan van Melchior Wathelet.
Slopend, zeker na vier jaar van veldslagen tegen de crisis en maandenlange strijd om België samen te houden. "Ik zal blij zijn als het 25 mei is", vertrouwt Di Rupo de CEO van de matrassenkoning toe. "Als je de verkiezingen wint, valt de vermoeidheid in één keer van je af. Maar als je verliest, komt het dubbel zo hard aan." Winston Churchill kan erover meespreken, weet hij. "Hij won de oorlog, maar verloor de verkiezingen net nadien. Arme man."
Elio Di Rupo