Belgisch budget voor ontwikkelingshulp haalt EU-doelstelling niet
De federale besparingen zullen ontwikkelingslanden treffen. Het budget daalt de komende jaren, waardoor de Europese norm van 0,7 procent steeds verder weg lijkt.
Het budget voor ontwikkelingssamenwerking stagneert in 2012 en 2013 op 1,478 miljard euro. De reden is niet ver te zoeken, en staat ook letterlijk te lezen in de beleidsnota van minister voor Ontwikkelingssamenwerking Paul Magnette (PS). "De regering dient rekening te houden met de bijzondere budgettaire situatie en ziet daarom tijdelijk af van de verhoging van de begroting ontwikkelingssamenwerking die nodig is om de 0,7-procentnorm te bereiken."
In 2002 verbond de toenmalige paars-groene regering zich er nochtans bij wet toe om vanaf 2010 dat percentage van het bruto nationaal inkomen, de norm van de Verenigde Naties, te besteden aan ontwikkelingssamenwerking. De lidstaten van de Europese Unie beslisten om de norm in 2015 te bereiken, maar dat blijkt allesbehalve evident. Momenteel zijn er maar vijf landen die voldoen (Denemarken, Luxemburg, Nederland, Noorwegen en Zweden). Het Verenigd Koninkrijk heeft aangekondigd dat het de 0,7 procent zal halen in 2013.
Die weg gaat ons land helemaal niet op. In 2010 haalde België nog 0,64 procent, het hoogste peil ooit, maar sinds gaat het dus bergaf. In 2011 strandde ons land op 0,53 procent. Het doel van 0,57 werd niet gehaald door de regering van lopende zaken. In 2012 is nu 0,56 procent begroot (dankzij een schuldkwijtschelding aan Ivoorkust van 154,5 miljoen), in 2013 wordt het volgens de voorspelling van Magnette nog maar 0,5 procent. Dat maakt 767 miljoen euro minder dan de norm.
'Cijfers virtueel opgekrikt'
Wouter De Vriendt van Groen! merkt op dat het cijfer voor 2012 is aangedikt. "De kosten voor de opvang van asielzoekers uit ontwikkelingslanden, de kosten voor studenten uit die landen én de schuldkwijtschelding aan landen in het Zuiden worden meegerekend. Dat laatste is een manier om het hulpcijfer virtueel op te krikken, zonder dat het de regering veel kost en zonder garantie dat de bevolking van die landen er iets aan heeft."
Voor De Vriendt is het dan ook duidelijk. "Ons land laat definitief de ambitie los om de norm te halen. De armste landen in het Zuiden betalen de rekening van onze crisis." Het Belgische ontwikkelingsgeld gaat voor het grootste deel naar de Afrikaanse regio rond de Grote Meren.
Ook de ngo's hebben problemen met de 'opsmukmaatregelen'. "We hebben dat altijd afgekeurd", zegt Bogdan Vanden Berghe van 11.11.11. "Maar het mag van de Oeso, en dat is dan ook altijd het antwoord van de bevoegde minister."
De ontwikkelingsorganisatie blijft gematigd over de de beleidsnota van Magnette. "Het is een bevriezing, in tegenstelling tot andere landen wordt er bij ons niet gesnoeid." Dat neemt niet weg dat ze zich zorgen maken, maar dan vooral om de recent bevroren 100 miljoen. Een maatregel die werd genomen nadat Europa de begroting afkeurde. "Dit baart ons echt zorgen. Het is onaanvaardbaar dat dit van het budget afgaat. Voorts blijven wij hameren op die 0,7 procent. In 2014 zal een enorme inspanning moeten gebeuren."
De sector moet zich optrekken aan één zinnetje in de nota van Magnette: "De Belgische regering verzaakt niet definitief aan de doelstelling."