Direct naar artikelinhoud

Ellie Goulding vs. 'Gutterdämmerung'

Op deze eerste festivaldag moet u kiezen tussen een zomerse popprinses en een even duistere als indrukwekkende rockfilm. Gaat u voor Ellie Goulding of Gutterdämmerung?

Ellie Goulding

Om 19.00 uur op de Main Stage

Het is een poging waard. Om níét te zwichten voor haar onschuldige meisjescharme. Om te weerstaan aan haar onbeschaamde popliedjes die na een halve luisterbeurt toch blijven rondzingen in je hoofd. Je kunt het proberen, om als een doodgraver te staren naar haar choreografietjes, om vervolgens te mopperen dat haar voorgangers het toch allemaal eerder, leuker en beter deden. Maar toch zal je bezwijken. Ellie Goulding is vandaag het zomerse briesje van de hitparade. Een zwoel briesje dat je vandaag vast wel kan gebruiken om in gedachten te ontsnappen aan een drassige wei.

In amper vijf jaar tijd groeide deze Britse popprinses uit van laureate in de BBC Sound of 2010 tot een subheadliner op de meeste zomerfestivals. Dankzij een promomachine die op volle toeren draaide, beweren de zemelaars. Daar is weliswaar iets van aan. Maar nog eerder kan deze blonde zangeres bogen op een feilloze neus voor pophits. En uiteindelijk ligt the proof of the Goulding nog vooral in the singing. We doen een voorzichtige gok dat deze girl next door je vanavond amuseert met 'I Need Your Love' en 'Lights', en immense zangkoren op de been krijgt tijdens 'Love Me Like You Do' uit de film 50 Shades of Grey. Spoiler alert: dit concert laat u vast méér opgewonden achter dan de film.

Gutterdämmerung

Om 18.40 uur in The Barn

"The loudest silent film on earth", zo wordt Gutterdämmerung ingeleid. Götterdämmerung heette de opera van Wagner over het mythologische overal en het eeuwigdurende. Met één klinker verschil beland je bij een totaalconcept van de Antwerps-Zweedse regisseur Bjorn Tagemose. Het is een stomme film met een even onwaarschijnlijke cast als plot: de gevallen engel Iggy Pop zendt een hardrockgitaar naar de aarde, waar hogepriester Henry Rollins en een onbesuisde Grace Jones - die gestalte geeft aan De Dood - alle zaakjes proberen te bestieren. "Het verhaal ademt Beowulf en de Odyssee", meende Iggy Pop, al kan je er in deze donkere tijden ook een parabel in zien, waarin religieus fanatisme het gemunt heeft op de vrijheid van rock-'n-roll.

De laatste maanden werd de film helaas wat overschaduwd door de akelige actualiteit. Zo vond de prestigieuze presentatie van Gutterdämmerung plaats de dag voor het drama in de Bataclan. Tot overmaat van ramp draaft Jesse Hughes van Eagles of Death Metal op in de film als een schietgrage cowboy. Sinds enkele maanden blijkt het bovendien een finaal adieu aan Lemmy van Motörhead, die hier zijn laatste filmrol speelt.

De film is gelukkig om nog veel andere redenen een curiosum. Zélden zo'n grandioze cast bij elkaar gezien, met Slash, Josh Homme, Tom Araya, Justice en Mark Lanegan. Live worden de beelden bovendien begeleid door een kluitje superieure muzikanten, die van Gutterdämmerung een onvergetelijk spektakel zullen maken.

Wie wint?

Domme vraag. Rock-'n-roll wint altijd. Gutterdämmerung vormt ook de perfecte prelude tot de Werchter-gig van Iggy Pop op zondag.