'De overheid moet zich niet moeien met Belgacom'

Belgacomvoorzitter Moll kwam deze week in opspraak toen bleek dat hij sinds 2010 bijkluste als consultant voor de Chinese telecomleverancier Huawei en daar bijna een miljoen euro voor ving. De regering aarzelde niet om de hakbijl boven te halen en gisteren werd hij gedumpt als voorzitter en bestuurder van Belgacom.

Gebroken is hij naar eigen zeggen niet door wat er de voorbije dagen allemaal gezegd en geschreven is. Al krijgt Moll af en toe een krop in de keel als hij vertelt over de manier waarop een einde kwam aan de bijna twee decennia dat hij bestuurder was. "Ik ga niet ontkennen dat ik triest ben. Wat mij stoort, is dat men alle feiten op een hoop gooit. En dat mijn contract met Huawei dan plots toevallig uitlekt."

"Ik zeg u in alle eerlijkheid, als ik ooit had kunnen vermoeden dat mijn werk voor de Chinese onderneming aanleiding had kunnen geven tot een probleem, dan had ik het niet gedaan. Maar het ergste is dat er geen probleem is en nooit een is geweest. Geen enkel probleem. U moet mij echt geloven. Ik kijk u hier recht in de ogen en zeg u: u moet mij geloven. Ik wil nog een job vinden, mijn kinderen zijn ontdaan."

Een bestuurder die bijklust voor een ander telecombedrijf is toch niet echt koosjer?

Moll: "Huawei is geen concurrent van Belgacom. Mijn contract ging niet over België, was niet afhankelijk van bepaalde verkopen. Waar zou ik enig voordeel hebben genoten? Niet de wet, niet de interne regels rond goed bestuur vereisten dat ik bekend moest maken dat ik een contract had met die onderneming. Er was geen enkele verplichting. Geen enkele aanleiding."

De wet van 1991 zegt iets anders?

"Nee. (haalt er de wet bij) Artikel 59 bepaalt uitdrukkelijk dat bestuurder zijn onverenigbaar is met een functie in een private of openbare instelling die telecommunicatiediensten of -producten aanbiedt. Een functie betekent: ergens bestuurder zijn of werknemer. Ik was louter consultant."

Zelfs al zou het niet in strijd strijd zijn met de letter, dan toch met de geest van de wet?

"Voor een bedrijf werken is iets heel anders dan ín een bedrijf werken. Alle juristen zullen dat zeggen. Wat wil men trouwens, dat er alleen bestuurders zijn die niets van de sector kennen."

Belgacom sloot voor honderden miljoenen contracten met Huawei. Misschien wil men gewoon niet dat de bestuurders bijklussen voor andere bedrijven in de sector om elke schijn van belangenvermenging te vermijden?

"De vennootschapswet is duidelijk over wat belangenvermenging is. Terwijl ik voorzitter was of ervoor is er in de raad van bestuur nooit een presentatie, een discussie, laat staan een beslissing genomen over enig contract met Huawei, hoe futiel ook. Nooit. Ik heb het nog eens intern laten checken, om zeker te zijn dat mijn geheugen me niet in de steek laat. Men maakt nu een intentieproces dat ik zaken heb willen verbergen, maar de gelegenheid heeft zich nooit voorgedaan om iets te melden."

Misschien moest de raad van bestuur formeel niets beslissen. Maar u ging wellicht al eens een koffie drinken met CEO Didier Bellens en het management die wel beslisten?

"Sta ik dicht bij Bellens? Ja. Weet u waarom? Omdat het ongezond is als de voorzitter en de CEO van een bedrijf constant met elkaar overhoop liggen. Maar zijn wij vrienden? Nee. We gaan niet samen op stap of op vakantie."

Klopt het dat Huawei u tussen februari 2010 en maart van dit jaar 954.000 euro heeft betaald?

"Het bedrag klopt niet helemaal, maar het ligt niet ver van de waarheid."

Is dat niet enorm veel om enkele strategische adviezen te leveren?

"Nee. Vergeet niet dat ik met die vergoeding ook al mijn kosten moest betalen. Telkens als ik naar China vloog of er verbleef, betaalde ik dat zelf. Dat zijn de normale prijzen voor een consultant. Er zijn er die 1.200 euro per dag factureren. Zoveel verdiende ik niet, hoor. En het was ook geen gemakkelijke job. Ik heb veel over de Chinese cultuur moeten leren."

Uw relatie met de politiek is niet altijd even vlot geweest?

"Ik stel vast dat de industriële sectoren het in ons land zeer moeilijk hebben. Zowel in Wallonië als in Vlaanderen. Telkens als er een onderneming sluit, vergaderen de politici en ruziën over het feit dat ze een consultant of een zakenbank een of twee miljoen euro moeten betalen. Het is altijd mijn betrachting geweest om dergelijke scenario's te vermijden en het mogelijk te maken dat Belgacom op lange termijn goed kon scoren.

"Als de regering hetzelfde wil voor de Belgische bedrijven moet ze stoppen met zich te mengen in interne aangelegenheden. De overheid heeft misschien de helft van de aandelen in handen, maar diezelfde overheid is momenteel het grootste obstakel voor de ontwikkeling van Belgacom. Ze heeft zich niet te moeien."

Meent u dat nu?

"Ik weet dat het straffe taal is. Maar mijn jaren bij Belgacom hebben me echt wel geleerd dat de overheid de grootste rem is op de ontwikkeling van de onderneming. Kijk, men kan niet meer dividenden eisen en tegelijk de kosten van het bedrijf doen stijgen. Bij de omzetting van de Europese telecomregels was België bijvoorbeeld het enige land dat een gratis beëindiging van een contract mogelijk maakte na zes maanden. Dat heeft de onderneming handenvol veel geld gekost. Dan zijn enkele ministers ontstemd als ik hen laat weten dat de overheid minder dividend zal ontvangen."

Als de overheid meerderheidsaandeelhouder is, dan is de minister van Overheidsbedrijven toch een beetje uw baas?

"Ach, politici zijn een tijdelijk gegeven. Sinds Belgacom op de beurs genoteerd is, heb ik negen ministers zien passeren. Ik respecteer Jean-Pascal Labille (PS), nummer negen dus. (verheft zijn stem) Maar hij gaat mij niet dicteren wat ik moet doen. Ik heb hem dat ook gezegd. Hij heeft het een keer geprobeerd, maar het is bij die ene keer gebleven. Wettelijk heb ik trouwens geen orders van hem te krijgen. Het enige waar ik rekening mee moet houden is het belang van de vennootschap."

U haalt uit naar de politici, maar bent wel altijd een politieke benoeming geweest?

"En dan? Eenmaal ik benoemd ben, moet men mij laten werken. Het is niet omdat MR-partijvoorzitter Charles Michel of vicepremier Didier Reynders mijn benoeming hebben gesteund, dat ik orders van hen opvolgde."

Wat vindt Didier Bellens van de hele zaak?

"Het enige contact dat ik met hem heb gehad, was over het uitlekken van mijn contract met Huawei. Ik heb hem gevraagd te onderzoeken of er mogelijk ingebroken is in mijn computer. Het is toch niet normaal dat privécontracten plots op straat liggen. De timing van het lek is alleszins niet toevallig."

Wie zou er Michel Moll willen raken?

"Dat weet ik niet. Als iemand het antwoord op die vraag weet, dan zijn jullie het toch. Jullie hebben uitgebracht dat ik Huawei adviseerde. Wat is dat nu, u stelt een vraag waarop u het antwoord weet."

Huawei is niet onomstreden. De onderneming wordt onder meer door de Staatsveiligheid en de CIA verdacht van spionage?

"Komaan. Waar slaat dat nu op. Je m'en fous! Werkelijk. Jullie kunnen jullie toch inbeelden dat een succesvol bedrijf zoals Huawei nooit het risico zou lopen om aan spionage te doen. Dat zou rampzalig zijn voor hen en voor de anderen. Bovendien zou het gevaarlijk zijn voor de economie."