Glazen Huis verkast voor het laatst
Van Gent neemt niemand graag afscheid, ook Music for Life niet. Maar zo stond het in het scenario: dinsdagavond zouden presentatoren Siska, Sam en Tom naar het Glazen Huis in Antwerpen verkassen. Als vermoeide helden. In een rijdende glazen kijkkast, met escorte, de E17 over.
Bij vallende avond haalt Gent, na Leuven de tweede Music for Life-stad, nog eens alles uit de kast. Een optreden van Flip Kowlier, "een schoon moment". Gekke spandoeken ook. Van "Meme, veel beterschap met je rug" tot "Azo veel volk iere, 'k krijg er 't schijt van", en veel andere spetterende variaties. Een blinkende burgemeester Termont ook nog. En dan, precies gepland en uitgemeten, om 17.51 u de laatste Gentse centen in de schuif. Tussen Aalter en Gent, toch 25 kilometer, bijeengewandeld door Zinke, Anna, Simon en 27 andere kindjes met een Groen!-hesje. "Om 9 uur vertrokken, we waren hier om halfvijf", zegt het Aalterse raadslid Mieke - "geen familie van" - Schauvliege. "Met de schrik zelfs om te laat te zijn."
Niet dus: Sam De Bruyn schenkt hen nog 'Big Bad Wolf' van Duck Sauce. Maar dan is het wel tijd. Met veel spijt. Tien keer, misschien twintig keer, wordt er gezwaaid, wordt Gent bedankt, en wordt er geroepen. Terwijl StuBru-dj Linde Merckpoel de Glazen Verhuiswagen al heeft voorgereden. "De laatste kilometers werden we begeleid door een fanfare van 60 blazers en zelfs twintig majoretten uit Zevergem", zegt Sioen. En met een extra Gentse cheque van 25.000 euro onder de arm, mag de deur open. De gekte breekt los: net als de voorbije vijf jaar zijn deze drie presentatoren ware helden.
Dat deze laatste Music for Life de vorige edities qua opbrengst zal kloppen: je kan er bijna gif op innemen. Ook al geeft Studio Brussel geen tussenstanden, zelfs Peter Van de Veire - die tijdens de verhuis samen met Christophe Lambrecht en Sofie Lemaire de massa opwarmt op de Antwerpse Groenplaats - ziet dat. Hij was er het eerste jaar bij. "Toen was je blij met elke halve euro. Nu ook. Maar de bedragen die je nu hoort, zijn ongelooflijk."
Helden dus, nogmaals, dat blijkt op de E17. Een lange rit tegen 60 km per uur, ervoor en erachter begeleid door de flikkerend blauwe politielichtjes. De Glazen Huizen zelf verhuizen niet, het materiaal evenmin, alleen voor Siska, Sam en Tomas is een driezit gemonteerd. Getooid met mutsen, verwarmd door slaapzakken, paraderen ze als de sint zelf in een aangewasemde lichtbak. Onderweg wordt getoeterd, "sommigen tonen zelfs hun bloot gat" zegt Tomas de Soete in een live verbinding met de Groenplaats. Op een brug tussen Beervelde en Lokeren staan fans te wachten met een spandoek. De passerende fotograaf wordt door Sam zélf gefotografeerd. Als honger en vermoeidheid verdovend zouden werken, dan zorgt de roes voor een helder moment: dit moet bewaard.
Het is 20 uur als Linde Merckpoel de Antwerpse Groenplaats oprijdt. Een korte panne van de camera heeft in Waasmunster nog voor een licht oponthoud gezorgd, maar kijk: daar zijn ze. Hier heet de burgemeester Patrick Janssens, net zo glunderend als Termont. Een kwartier later speelt Arsenal op het dak en om 22 uur zingt Koor for Life van dirigent Hans Primusz het Music for Life-lied 'Zanna'. Het begin van 48 dolle Antwerpse uren. Op dat moment is het in Aalter bedtijd voor dertig vermoeide kindjes. Ook voor hen was het een verbazende verhuis.