Direct naar artikelinhoud

Wie doet wie pijn in de bergen?

Aanvallen of afwachten, winnen of niet verliezen, dat is de grote vraag wanneer de Tourfavorieten vandaag aan de Pyreneeën beginnen. Want de Tour is nog lang.

Aan Lance Armstrong moest je niets vragen. Er mocht geen bergtop in het zicht komen, of Armstrong wilde meteen tonen wie 'The Boss' was. Hij dus. De eerste bergrit in de Tour de France stond voor de Amerikaan, inmiddels verguisd en afgeserveerd, per definitie gelijk met aanvallen. En als hij de gele trui niet pakte, dan moest hij op zijn minst toch als eerste over de eerste bergtop van de Tour zijn gereden waar een finishlijn was getrokken.

Alberto Contador deed het ook wel eens. In 2009 op weg naar Verbier reed hij zomaar alle concurrentie uit het wiel. Misschien was het uit wraak op zijn ploegmaat Lance Armstrong, die hem enkele dagen eerder in een waaierrit naar La Grande Motte op achterstand had gezet. Op Verbier, de eerste aankomst bergop in de Tour van 2009, zette Contador de puntjes op de i.

Maar net zo goed houdt de Spanjaard de benen stil. In 2010 verkoos hij op Ax-3 Domaines in het gezelschap van Andy Schleck te blijven. Liever zijn tegenstander het wit uit de ogen kijken dan op de Pyreneeëncol in de aanval te gaan.

1.360 meter hoogte

Ax-3 Domaines is vandaag de eerste aankomst bergop van de Tour 2013. 1.360 meter hoog. Dat valt nog wel mee. En 7,8 kilometer klimmen is maar half zo lang als de beklimming van l'Alpe d'Huez. Maar dat het pijn gaat doen is zeker. De vraag is enkel wie wie pijn gaat doen.

Chris Froome houdt wel van een beetje aanvallen. En wel helemaal nu hij de enige uitgesproken kopman is van Team Sky. Vorig jaar moest hij Bradley Wiggins naar boven trekken. Dat ging niet altijd even snel als Froome zelf wilde. Dit keer bepaalt hij zelf wat hij doet. En Chris Froome is niet van het afwachtende type.

Vorig jaar mocht hij één keer zijn kans gaan. Op La Planche des Belles Filles in de Vogezen. Dat was de eerste beklimming van de Tour 2012. Bradley Wiggins zou zijn plan wel trekken, zei hij. Waarop Froome zich recht op de trappers stelde en meteen de rit won.

Ax-3 Domaines heeft wel een beetje van La Planche des Belles Filles. Even steil, ongeveer even lang. En zoals gezegd, Froome is de kopman nu. Of hij vandaag meteen het vuurwerk in de Tour aan steekt?

Froome lacht geheimzinnig. "Er zal aangevallen worden. Voor de klassementsrijders wordt zaterdag een belangrijke dag. En de Tour mag tenslotte een keer beginnen."

Precies. Maar hoe zit dat met hem zelf dan? Zal hij aanvallen zoals hij in Oman deed? Of in de Tirreno? Het Critérium International. Romandië of de Dauphiné? Of gewoon weer zoals vorig jaar op La Planche des Belles Filles? Tenslotte ging hij op dag twee van de Tour in Corsica op de Côte de Salario er ook al vandoor. Om een gevaarlijke afdaling op zijn gemak te kunnen nemen, zei hij. Of was het om een eerste keer de temperatuur bij zijn tegenstanders te meten?

Zwarte robotten

Bovendien, Sky is al zo'n saaie ploeg. Robotten in het zwart. Er gaat geen woord hoger dan het andere. Alles staat in het teken van dat ene grote doel: de Tour de France winnen. En dan geven de Britten geen trap te veel. Als Froome zich daar maar niet laat aan vangen.

Maar Froome zegt het niet te weten. Eerlijk waar. "Op een klim als Ax-3 Domaines moet je op het moment zelf over de tactiek kunnen beslissen. Ik ga niet de berg naar boven rijden, gewoon maar om iedereen te tonen hoe goed ik ben."

Precies wat Contador zegt: "We moeten afwachten wat de beste tactische keuze wordt. En hoe snel de beste teams naar boven willen rijden."

Cadel Evans voelt zich niet geroepen. Hij tipt Joaquin Rodriguez en de Colombiaan Quintana. Contador of Froome? Ook Evans weet het niet. Het laatste woord is dan maar een Chris Froome. "Als ik zaterdag in de gele trui sta, zal ik daar erg gelukkig mee zijn." Dan toch?