Raf Simons remixt Dior
Raf Simons schreef een nieuwe bladzijde in de geschiedenis van Dior. De Belgische ontwerper mengde alle stijlelementen van het klassieke Dior en voegde er futuristische stoffen en spatten fluo aan toe. Het resultaat was een verrukkelijke, vrouwelijke collectie.
Aan het roer staan van een modehuis als Dior is niet altijd een cadeau. Je moet als ontwerper stevig in je schoenen staan om niet te bezwijken onder de druk die de enorme erfenis van zo'n ronkende naam met zich meebrengt.
Belgisch ontwerper Raf Simons vervulde gisteren in Parijs zijn zware opdracht met glans. Zijn collectie oogde fris en innovatief, maar hield het monument Dior in ere.
In een enorm wit blok, dat voor de gelegenheid naast het Hôtel des Invalides was neergepoot, presenteerde Raf Simons zijn eerste prêt-à-portercollectie voor Dior. Voor de show kabbelde er klassieke muziek tussen het geroezemoes van de piekfijn uitgedoste menigte. Toen een model in een zwart broekpak onder de witte poort verscheen, knalden er dissonante, elektronische klanken van dj Michel Gaubert door de ruimte. De klassieke muziek leek voor het oude Dior te staan, de helle klanken, dat was Simons.
Bevrijding
De collectie stond dan ook in het teken van bevrijding. Simons wierp het juk van de geschiedenis van zijn werkgever af. Hij mixte de A-lijnjurk, de New Look en de roos (de favoriete bloem van Christian Dior) en leverde een spannende cocktail af.
Christian Dior zette zich ook af tegen de orthodoxe, sobere en mannelijke kledingstijl die vrouwen na de Tweede Wereldoorlog droegen. In 1947 tekende hij een lijn die fris en vrouwelijk oogde. De collectie ging tegen alle normen in en een journaliste van Harper's Bazaar doopte hem 'New Look'. De basis van het iconische Dior ligt dus in bevrijding, vanuit dat vertrekpunt tekende Simons zijn vrouwenlijn.
De Limburger maakte al een collectie voor Dior. In april van dit jaar werd hij aangesteld als creatief directeur en amper drie maanden later moest de exclusieve couturelijn van het merk klaar zijn. De ontwerper dook in de archieven van het modehuis en tekende een harmonieuze collectie, met respect voor het verleden.
De jurken die de modellen gisteren droegen, waren gewaagder dan Simons couture-avontuur. Hij verklaarde in zijn verantwoording dat zijn kunde verder reikt dan minimalisme. Zijn silhouetten bestonden uit mini-jurken in organza - een stof gemaakt uit zijde - met een metalige schijn. De stof kwam terug in verschillende gedempte tinten en piepte onder klassieke plooirokken uit.
De rode draad van het defilé was een kostuumjasje dat als mini-jurk werd gedragen. Ze deden denken aan de jasjes van Christian Diors hand, alleen hadden de meisjes hun enkellange fiftiesrokken in de kast laten hangen.
Minder stout waren de strapless avondjurken met transparante capes in tule. Ze straalden tijdloze klasse uit. Vlak erna wandelden strak gekapte modellen in mouwloze jurkjes met bizarre borduursels tussen het publiek. Het naaiteam van Dior versierde een aantal stuks met vreemde patronen, die aan kristallen deden denken.
Een ander fantasietje waren de 3D-bloemen die op sommige vesten en jurken groeiden. Simons verwerkte hier en daar een spat kleur in zijn collectie. De voering van een uitwaaierende tuniek was fluogeel, een andere stuk had een kanariegele voering. Het geheel bleef fris. De modellen waren kortgerokt maar zagen er nooit vulgair uit.
Heel anders dan de silhouetten van Simons' voorganger John Galliano. De Spaans-Britse ontwerper werkte met decolletés en zette graag vrouwelijke vormen in de verf. Zijn Dior was er een van extravagantie, met rijke kleuren, veel ruches en verwijzingen naar sadomasochisme.
Vuurwerk
De ontwerper deed in een dronken bui antisemitische uitspraken, het gevolg is gekend. Galliano moest zich voor de rechtbank verantwoorden en heeft voorlopig geen nieuwe werkgever. Mogelijk gaat hij bij het Italiaanse Gianfranco Ferré aan de slag. Een gerespecteerd huis, maar niet te vergelijken met Dior. De directie van het Franse luxemerk maakte komaf met het verleden en nam Simons aan. De ontwerper staat bekend om zijn sober werk en is een tegenpool van Galliano. Bij zijn couturelijn was er bij sommige fans nog heimwee naar het vuurwerk van zijn voorganger.
Met zijn nieuwe lijn trekt Simons een subtiele streep onder het werk van Galliano. Het publiek van zijn show leek alvast enthousiast over de nieuwe wind. Collega-ontwerper Diane Von Furstenberg ging breed glimlachend buiten. De rest van de menigte probeerde de backstage te bestormen om Simons persoonlijk te feliciteren.