Dating dook voor het eerst in de economische onderzoeksliteratuur op in 1973, toen Gary Becker de eerste huwelijkstheorie voorstelde.

Sarah Sharf leidde in navolging van Becker haar eigen datingexperiment en beschrijft op Priceonomics drie specifieke marktinefficiënties.

Becker beschouwde de maatschappij als één groot feest met mannen en vrouwen als rationele agenten die hun partnerselectie trachten te optimaliseren . Hij concludeerde dat mannen kiezen voor vrouwen van ruwweg hetzelfde niveau van aantrekkelijkheid en vice versa.

Uit daaropvolgende onderzoeken bleek onder andere dat mannelijke daters meer belang hechten aan een goed lichamelijk voorkomen dan vrouwen. Vrouwen zouden intelligentie dan weer bijna dubbel zo belangrijk vinden als mannen. 

Maar de echte datingmarkt is totaal verschillend van de gecontroleerde experimenten van economen en is eigenlijk uiterst inefficiënt, becommentarieert Sharf.

In de realiteit kiezen daters immers niet uit het totaal aan vrijgezellen in een maatschappij, maar uit die personen die ze bij toeval ontmoeten. Sharfs onderzoek is dan ook gebaseerd op een enquête bij mannelijke daters eerder dan op labo-experimenten. Haar eerste grote observatie is dat bijna alle daters elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend of via online datingsites. 

Daarnaast leidt ze uit haar onderzoek ook deze drie interessante datinginefficiënties af:

1. Eerste afspraakjes zijn meestal saai

De hoofdreden waarom respondenten een bepaalde first date niets vonden was saaiheid. Het probleem is dat kennismakingsgesprekjes zelden interessant zijn, vooral wanneer beide daters ook nog eens bloednerveus zijn. De dominante strategie wordt dan om liever saai dan controversieel over te komen, maar dit leidt dan weer tot een suboptimaal equilibrium.

2. We bereiden ons voor op een ontgoocheling

Daters – en vooral online daters – hebben vaak onredelijke verwachtingen over de fysieke aantrekkingskracht of bepaalde persoonlijkheidskenmerken van hun date. Ook de manier waarop mannen en vrouwen hun profiel opstellen, leidt onvermijdelijk tot misverstanden. Want betekent ‘ik ben een natuurmens’ dat je graag in het bos rondloopt of dat je verwacht dat een partner je vier maal per jaar mee naar een trekking in het Himalayagebied meeneemt? Dit alles kan tot cognitieve dissonantie leiden tussen perceptie en realiteit en vervolgens tot een misplaatst gevoel van ontgoocheling.

3. Slechte timing

Opvallend weinig mensen op de datingmarkt zijn actief op zoek naar een nieuwe relatie. 84% van de respondenten beschreef zichzelf als een ‘casual’ of ‘selective dater’ en een meerderheid heeft het ‘te druk’ om regelmatig te daten. Heel veel eerste dates monden dan ook in ontgoochelingen uit de twee partijen radicaal verschillende verwachtingen hebben.Als je je kansen op een succesvol eerste afspraakje wilt verhogen, biedt dit onderzoek dus drie lessen:

Schuw controversiële onderwerpen niet

Herberg geen onrealistische verwachtingen.

Wees van bij het begin duidelijk over waar je met de date hoopt te bereiken.