Clottemans vroeg aan de strafuitvoeringsrechtbank een toestemming tot ‘beperkte detentie’, waardoor ze zestien uur per dag de gevangenis zou mogen verlaten om een VDAB-opleiding te doen. Dat zou haar kunnen helpen om werk te vinden en aan haar toekomst te werken. ’s Avonds zou ze dan moeten terugkeren naar de gevangenis om er te overnachten. De strafuitvoeringsrechtbank ging niet in op haar verzoek.

De rechtbankvoorzitster heeft beslist om het vonnis niet publiek te maken. 'De motivering wordt niet bekendgemaakt. De strafuitvoeringsrechtbank kreeg de vraag voor beperkte detentie met als doel een beroepsopleiding te volgen, maar oordeelt dat dat nog te vroeg is', zegt persrechter Mieke Dossche.

Jef Vermassen, de advocaat van de nabestaanden van het slachtoffer, reageert tevreden op de beslissing. 'Het belangrijkste voor mijn cliënten is de vraag of Clottemans bekend heeft aan de strafuitvoeringsrechtbank. Daar hebben we nu geen zicht op, maar het vonnis kan dat duidelijk maken. Ze heeft in het verleden de echtgenoot en de dochter beschuldigd, wat toont dat ze geen respect heeft voor het slachtoffer. Als we een bekentenis hebben, zoude de familie eindelijk rust kunnen vinden en aan hun rouw kunnen beginnen', zegt hij.

Parachutemoord

Clottemans uit het Vlaams-Brabantse Ternat werd tot 30 jaar cel veroordeeld voor de zogenaamde parachutemoord in 2006. De veroordeling veroorzaakte negen jaar geleden veel commotie. Vooral omdat Clottemans op haar proces bleef ontkennen dat ze de parachute van haar liefdesrivale had gesaboteerd. Er waren weinig harde bewijzen tegen de vrouw uit Ternat, wel veel aanwijzingen.

De zaak draaide rond een buitenechtelijke romance met een Nederlandse parachutist. Twee vrouwen, verliefd op dezelfde man, en veel jaloezie bij de vijftien jaar jongere Clottemans. Hoewel ze jarenlang haar ­onschuld uitschreeuwde, bracht het ­gerecht haar in 2010 voor het hof van assisen. Het werd het meest gemedia­tiseerde assisenproces uit de ­recente geschiedenis.

De zaak verdeelde Vlaanderen, leidde tot discussies op sociale media en was zelfs de aanleiding voor betogingen in Hasselt en in Ternat, onder de vlag: ‘Geen bewijs, geen schuld’. Toch oordeelde de assisenjury, na een proces van bijna een maand, dat er geen twijfel bestond over de schuld van Clottemans.