‘De Vlaamse regering voert een armoedig beleid’

© Photo News

Ondanks het stijgend aantal mensen met een job dalen de armoedecijfers niet. Volgens Decenniumdoelen is er dan ook meer nodig. ‘Maar Vlaanderen schrapt gewoon elke doelstelling.’

Jan-Frederik Abbeloos

‘Een sterk activeringsbeleid vormt de belangrijkste hefboom om ervoor te zorgen dat mensen niet in armoede terechtkomen of er uit geraken.’ Zo lezen we in de beleidsnota van Vlaams minister Wouter Beke (CD&V) voor de komende regeerperiode. Origineel is dat niet. Jobcreatie is op alle niveaus het alfa en omega geworden om de begroting- en armoedecijfers te verbeteren. Volgens informateur Paul Magnette (PS) zijn alle partijen rond de federale onderhandelingstafel daarvan overtuigd.

Jobs, jobs, jobs is niet genoeg

Volgens Decenniumdoelen, het platform van armoedeorganisaties, middenveld, vakbonden en mutualiteiten, tonen de cijfers echter aan dat die redenering te kort door de bocht is. Ondanks de jobcreatie tussen 2006 en 2018 en de stijgende werkzaamheidsgraad stagneerden de armoedecijfers in Vlaanderen tussen 10 à 11 procent en gingen ze zelfs fors de hoogte in op Belgisch niveau, van 14,7 naar 16,4 procent.

‘De “jobs, jobs, jobs”-strategie om armoede te doen verminderen heeft gefaald,’ zo zegt Michel Debruyne, coördinator Decenniumdoelen. Het stijgend armoederisico bij Vlaamse werklozen, huurders en eenoudergezinnen bewijst voor Debruyne dat ook de Vlaamse regering onvoldoende flankerende maatregelen heeft genomen. Ondertussen blijven veel federale uitkeringen in veel gevallen onder de armoedegrens.

‘Onthutsend’

Decenniumdoelen verwacht geen beterschap in de komende jaren. ‘Het Vlaams regeerakkoord is onthutsend', aldus voorzitter Jos Geysels. ‘De Vlaamse regering voert een armoedig beleid. Het schrapt gewoon elke doelstelling, kwestie van er niet op afgerekend te kunnen worden.’

In plaats van een echt armoedebeleid, gaat de regering volgens Geysels vooral een boekhoudkundige opsmukoperatie doorvoeren. ‘Men wil armoede anders gaan becijferen en de wachtlijsten voor sociale woningen inkorten door de toegang ertoe te verstrengen. Dat zijn trucs, geen beleid.’ Decenniumdoelen hekelt ook de besparing op de kinderbijslag en het feit dat het budget van de woonbonus niet volledig wordt herbestemd voor de bouw van nieuwe sociale woningen.