Direct naar artikelinhoud
DM ZAPT

Is het verstandig om een onervaren politicus naar ‘De ideale wereld’ te sturen?

Conner Rousseau geeft een interview. Hoe verging het hem in ‘De ideale wereld’?Beeld BELGA

Sasha Van der Speeten zet deze week de blik op oneindig. Vandaag: Conner Rousseau in De ideale wereld

Mijn moeder, de dorpspastoor en een rare vent in een beige overjas in het park peperden me ooit in lief te zijn voor de medemens, alsook met empathie lieden tegemoet te komen die je op het eerste gezicht vooral amusant en een beetje aandoenlijk vindt. Zo zitten er tegenwoordig blijkbaar heel wat BMW-rijders in mijn kennissenkring, naast gerontofielen en voetfetisjisten.

En kijk es, Conner Rousseau was zowaar te gast in De ideale wereld, het satirische actuamagazine op Canvas. Een zenuwtrek om de mond en aan het rechteroog verried dat de kersverse sp.a-voorzitter er niet helemaal gerust op was. Terecht, zo bleek. De presentator Jan Jaap van der Wal liet het van bij de begroeting niet na te spotten met Rousseaus leeftijd. “Whaddup nigga?”, was geinig en een tikkeltje risqué in deze sneeuwvlokjestijden – Rousseau maakte de presentator daar zelfs attent op. “Je bent lekker chill”, zo probeerde Van Der Wal het nog eens met de vocabulaire van het Instagram-volkje, “maar nog éven dan, want things are getting real”.

Omdat intussen werkelijk elk parochieblad Rousseau vanwege zijn leeftijd heeft bespot, focuste Van Der Wal gelukkig snel op de loden verantwoordelijkheid die de politicus te beurt valt. Sidekick Lukas Lelie diste een oude Twitter-pagina van Rousseau op (“Ik dacht dat dat weg was”, schrok die) waarop werd gezocht naar bezwarend materiaal. “Heb je je ooit geschminkt en een kroezelpruik opgezet zoals Justin Trudeau?”, vroeg Van Der Wal plagerig terwijl bij Rousseau zichtbaar het angstzweet uitbrak. Maar kijk, het bleek over een foto te gaan waarop het manneke een clownspruik en een rode neus op had. Goeie tv, ja.

Strategen 

Of het verstandig is zo’n onervaren partijvoorzitter naar een televisieprogramma te sturen waar je met de grijnslach gefileerd wordt, is een vraag die ik volgaarne overlaat aan de strategen achter Rousseau. Ik zat allesbehalve geamuseerd te kijken toen de jongeman nerveus op zijn stoel schoof bij Van Der Wals lastige vragen aangaande het recente snoeien in de ­cultuursubsidies. “Dat ga ik even moeten laten opzoeken”, is bovendien niet meteen een geruststellend antwoord voor iemand die een wegkwijnende partij moet zien te redden.

Krijgt de centrale gast in De ideale wereld trouwens minder manoeuvreerruimte dan vroeger? Na drie kwartier bomvol filmpjes, Van Der Wals stand-upgrapjes en Lelies malle interventies rees de indruk dat we opvallend weinig van Rousseau te zien hadden gekregen, laat staan iets écht verhelderends. Lag dat aan de gast? Of zit het scenario van De ideale wereld – een programma dat ik nog steeds als een zegen beschouw in het medialandschap – toch net iets te strak? Wie zal het zeggen? Laten we het anders met z’n allen even gezellig opzoeken.