Waren de crashes tijdens de Zesdaagse van Gent onvermijdelijk?

Wat gebeurde er precies?

Mark Cavendish ging onderuit op het rechte stuk tijdens de baanronde met vliegende start. De Brit ging te laag op de baan, raakte de blauwe zone – de zogenaamde Côte d'Azur – en schoof weg. Collega Moreno De Pauw: “Op de Côte d'Azur heb je minder grip omdat het er minder steil is.”

Door de hoge snelheid en de middelpuntvliedende kracht hangen renners heel schuin op de piste, maar ze rijden wel loodrecht op het rijvlak. Wanneer de renners op de blauwe strook belanden, wordt het raakvlak tussen tube en piste plots een stuk kleiner en gaan ze schuin hangen op een vlakke ondergrond. Gevolg: een val.

Gerben Thijssen viel in de laatste ronde van de supersprint, op het moment dat de sprint volop was ingezet. Op de beelden is niks te merken: plots slaat zijn fiets onderuit. Wellicht lag daar een gladde plek op de baan. De jonge Limburger kreeg daarna nog Frederiksen over zich heen.

Hoe snel werd er gereden?

Op een pistefiets staat geen fietscomputer, maar in het geval van Cavendish is dat vrij juist in te schatten. De winnaar van de baanronde legde zijn rondje af aan 69,9 kilometer per uur. Cavendish zal daar als (voormalig) topsprinter niet veel onder gezeten hebben. Bij Thijssen is het moeilijker te zeggen: de supersprint duurt een stuk langer waardoor de explosiviteit aan het eind lager ligt, maar de man reed wellicht meer dan 60 kilometer per uur.

Maakten de renners een fout?

In het geval van Cavendish gaat het om een stuurfout: hij ging zelf te laag op de baan. Thijssen lijkt vooral pech te hebben gehad.

Was er iets mis met de piste?

Neen. Het lijkt er wel op dat Thijssen onderuit ging op een van de vele reclameboodschappen die op de piste zijn geschilderd. De renners waren het er gisteren niet over eens: volgens de enen zijn die stroken net iets gladder dan het zuivere hout, volgens de anderen is er geen verschil. “Sowieso worden die reclames aangebracht met speciale verf die niet glad is”, zegt organisator Rob Discart. “Die verf is daar speciaal voor ontwikkeld.” De reclamevlakken vind je terug op alle wielerpistes over heel Europa. Ze zijn niet te ontwijken en renners zijn eraan gewend.

Was dit te wijten aan een gebrek aan ervaring?

Cavendish is geen echte pistier, Thijssen is amper 21 jaar: verklaart dat waarom net zij ten val kwamen? Discart gelooft van niet: “Cavendish is een wegrenner, maar is opgeleid op de piste en heeft een jarenlange ervaring. Thijssen is jong, maar is een echte pistier. Het klopt dat er minder zesdaagses zijn dan vroeger, maar die gasten hebben echt wel genoeg kilometers in de benen. Zeker in een jaar waarin ze een olympische selectie konden afdwingen, hebben ze heel veel op de piste getraind en gekoerst.”

Is Gent gevaarlijker dan elders?

Ja, de baan is veel korter dan de grote Europese banen – 166,66 meter in plaats van 250 meter – en is bovendien bijzonder steil – 48 procent in de bochten. "De eerste rondjes zijn telkens een verschrikking", zegt Tosh Van der Sande. “Het is elke keer vloeken en zoeken naar de juiste manier. Deze piste is supertechnisch. Doordat de baan zo kort is, zitten we ook korter op mekaar. De ‘mierennest’ is drukker, de chaos is groter. Maar dat heeft bij deze valpartijen dus geen rol gespeeld, er is niet gebotst of zo.”

Wordt er nu anders gekoerst?

Eventjes wel, denkt De Pauw: “Je voelt dat het hele peloton een beetje geschrokken is, ik denk dat het er een dag of twee iets voorzichtiger aan toe zal gaan. Daarna zal de strijd weer losbarsten.”

Collega Robbe Ghys vindt dat een gevaarlijke houding: "Het kan net gevaarlijk zijn als je te veel aan die valpartijen denkt." Want dat kan verlammend werken en het zou ervoor kunnen zorgen dat renners 'raar' gaan sturen. Al bij al zijn de bewegingen op een piste vrij voorspelbaar: als renners plots anders gaan reageren, kan dat tot botsingen leiden.

"Ik denk dat Gerben boos zou zijn als wij ons inhouden", zegt Kenny De Ketele. "Ik ken hem: Gerben gaat altijd voluit, op training en in de koers. Hij wil van ons hetzelfde."