Iedereen Chinees: Zhang Jinwei, milieuactivist, "Confrontatie werkt niet in China"
In het kader van de economische missie in China, laten we deze week jonge Chinezen aan het woord die een bijzondere missie of project hebben. Hoe slagen ze erin hun dromen waar te maken in een land dat almaar welvarender en machtiger wordt, maar waar steeds minder plaats is voor persoonlijke meningen en overtuigingen? Hoeveel ruimte hebben burgers voor hun persoonlijke doelen en hoe zien ze de rol van hun land in de wereld? Iedereen Chinees.
Zhang Jinwei is 29 en komt uit Anhui, een provincie in het zuiden van China. Ze heeft milieuwetenschappen gestudeerd en stadsplanning. “Als tiener heb ik de economische opgang van China meegemaakt en heb ik gezien welke gevolgen dat had voor het milieu en de luchtkwaliteit. Daarom ben ik milieustudies gaan doen.”
Zhang is net terug uit Myanmar, waar ze met lokale organisaties maatregelen heeft uitgewerkt tegen stroperij en illegale handel in zeldzame dieren met China. “Tijdens mijn graduaatstudies in de VS heb ik stage gelopen in een aantal NGO’s en toen besefte ik dat ik ook in China graag in de non-profitsector wou werken. Die sector is in China nog relatief klein, maar groeit de laatste jaren snel."
Vandaag werkt Zhang Jinwei bij GEI (Global Environmental Institute), een Chinese organisatie die duurzame economische ontwikkeling stimuleert in China, maar ook in Afrika en Zuidoost Azië. Ze doen aan onderzoek en adviseren de overheid, in samenspraak met de lokale bevolking. GEI werkt met subsidies uit de EU en de VS, maar krijgt ook fondsen van de Chinese overheid.
Vanuit hun bureau in Peking beseffen ambtenaren niet wat voor milieuschade Chinese investeringen in het buitenland met zich meebrengen.
Bekijk hier een bijhorende reportage en leest voort onder de video:
Steenkool en ivoor
Zhang houdt zich specifiek bezig met de negatieve impact van Chinese activiteiten en investeringen in Afrika en Azië. Het gaat dan bijvoorbeeld over illegale ivoorhandel of handel in bedreigde diersoorten maar ook over de gevolgen van de aanleg van een Chinese stuwdam of een steenkoolcentrale voor de lokale bevolking.
“We proberen ter plekke een dialoog op gang te brengen met lokale gemeenschappen en besturen. We nodigen ook experts van de Chinese regering uit zodat ze zich bewust worden van de gevolgen van de Chinese activiteiten in die regio’s. Pas dan beseffen ze echt wat die teweeg kunnen brengen. Vanuit hun bureau in Peking beseffen ze dat niet.”
Maar kritiek uiten op het beleid is in China een riskante bezigheid. “Dat ligt heel gevoelig”, zegt Zhang. “Daarom denken we heel goed na over hoe we onze boodschap brengen. Confrontatie of harde campagnes zoals Westerse milieuorganisaties dat doen, werken niet in China. Hier zoeken we altijd naar de dialoog. We denken samen met de Chinese overheid en de lokale bevolking na over mogelijke oplossingen.”
Wie redt de planeet?
Ook in China zelf zijn meer en meer jonge mensen actief bezig met de opwarming van de aarde en klimaatverandering. Ze organiseren zich en zetten campagnes op touw. “Zelf neem ik bewust het openbaar vervoer en probeer ik minder wegwerpplastic te kopen. Ik ben me ook bewust van de luchtvervuiling in Peking en raad mensen rondom mij aan om een beschermend masker te dragen.”
Steeds meer internationale instellingen vinden dat China meer moet doen om het klimaat te redden, zeker nu de Verenigde Staten zich hebben teruggetrokken uit de klimaatakkoorden. Wat denkt Zhang daarover? “Ik denk inderdaad dat dit een kans is om China meer te laten doen. China kan en moet meer doen. Maar of wij alleen de planeet zullen redden? Dat kan pas als we allemaal samenwerken.”
