Direct naar artikelinhoud
Interview

Roberto Martínez: ‘Ik was tot dusver zeer goedkoop’

Roberto MartinezBeeld Photo News

Roberto Martínez (46) wandelt elke ochtend met zijn dochtertje Luella (5) naar school in Waterloo, hooguit vijf minuutjes stappen – “Mijn mooiste moment van de dag”, lacht de bondscoach. Zo ook gistermorgen, daags na de 6-1-zege tegen Cyprus en de historische EK-kwalificatiecampagne. “‘Daddy, how many goals did you make last night?’, vroeg Luella mij. Toen ik ‘6’ antwoordde, was de reactie: ‘Oh...’ Het klonk alsof miss het niet voldoende vond. (lacht)” Wordt België straks Europees kampioen? The Dreams Starts Now. 

What’s next, coach? En nu? Hoe ziet de voorbereiding op het EK er in grote lijnen uit?

Roberto Martínez: “In maart is de prioriteit om maar één wedstrijd te spelen, bij voorkeur in Brussel.”

De nationale ploeg van Qatar zou een optie zijn voor een duel in Doha, naar verluidt. Zij zouden de federatie 2 miljoen euro bieden.

“Dat horen wij ook, maar er is tot op ­heden geen enkele officiële uitnodiging vanuit Qatar. We zien wel. Ik vind Qatar een interessante tegenstander – met hun snelheid, wendbaarheid en enthousiasme is dat misschien het soort ploeg dat ons kan testen.” 

“De voorbereiding op het EK wil ik ­starten op 26 mei, met voor de spelers die ter beschikking zijn een individueel programma. Het éigenlijke kamp begint op 1 juni. Ik zit verveeld met de realiteit dat we in de groepsfase twee wedstrijden moeten spelen tegen een ploeg die telkens in eigen stadion zal gesteund worden door 50.000 fans. Wij worden op die manier benádeeld ondanks een uitzonderlijke kwalificatie. Ik wil de wedstrijden in Sint-Petersburg en ­Kopenhagen graag simuleren. Het is daarom de bedoeling om vanaf 1 of 2 juni een kleine week naar het buitenland te trekken om daar twee duels te spelen.” 

Een stage in Oslo, met een match ­tegen Noorwegen wordt overwogen, hoor ik.

“Da’s juist. Noorwegen zou ook sportief een stevige test zijn. Na de ministage ­keren we terug naar België om in Brussel nog één match te spelen om de fans te betrekken bij het avontuur.”

De eerste EK-wedstrijd is al op 13 juni. Wordt drie oefenmatchen in tien ­dagen niet wat veel?

“We zullen over 23 spelers beschikken... Het is mij vooral te doen om elke speler te laten gewennen aan de omstandigheden om ‘op verplaatsing’ te voetballen.”

Overdrijft u dat niet een beetje? ­Hazard en Courtois hebben op Atlético Madrid gespeeld, De Bruyne kwam met City op Liverpool, Mertens is met Napoli in Juventus geweest... Die halen toch hun schouders op als de ­Denen eens massaal gaan ­zingen?

“Dat is anders. Op het EK gaat het om wedstrijden waarvan je weet dat 500 miljoen mensen meekijken. Je zit in de bus van het hotel naar het stadion en je ziet alleen maar rood en wit in de straten van Kopenhagen... Tijdens het EK zal in Rusland en in Denemarken een heel land op dezelfde bal trappen. Dit wordt voor België het lastigste toernooi ooit om te winnen. Ik vergelijk het met een match te moeten spelen met een man minder na een uitsluiting. Het zal aanvoelen alsof we een race van Ferrari’s ­rijden met een Mini – niet inzake talent, maar inzake sfeer en steun. En ik weet wel, onze fans zijn de beste van Europa, maar toch...” 

Roberto Martínez: ‘Ik was tot dusver zeer goedkoop’
Beeld Photo News

Ik heb de wedstrijd tegen Frankrijk van op het WK nog eens integraal bekeken – weet u nog hoeveel balbezit België toen had?

“60%, I know.”

63% om precies te zijn. Wij gaven 594 passes, Frankrijk 346. Hoe in hemelsnaam heeft Frankrijk die wedstrijd kunnen winnen?

“Ik blijf erbij: wij speelden toen een zeer goede match. Maar we zijn achter gekomen, en daarna had de ploeg niet meer de mentale energie om terug te vechten – de kwartfinale tegen Brazilië had van een pak jongens mentaal té veel geëist.” 

We mogen hopen dat de groep hierin is geëvolueerd...

“Absoluut. De match om de ­Nations League in Zwitserland was nog een voorbeeld van hoe het niét moet. De ploeg was niet in staat om de intensiteit van het eerste halfuur aan te houden en liet daarna de dingen lopen. Vorige week in Rusland hebben we kunnen zien dat de groep nu veel verder staat. Rusland speelde in een soort 4-2-4, heel gedurfd, en zij konden iets of wat druk uitoefenen, maar op geen enkel moment gaven we de controle uit handen.” 

Wat is dan het verschil tussen wat ­gebeurde in Zwitserland en in Rusland?

“Ervaring. De situaties herkennen. ­Weten wat je toén hebt fout gedaan en de wil hebben om het niet nog eens te laten gebeuren. Mentale volwassenheid. Weer een jaartje rijper zijn. De ­ervaringen op clubniveau kunnen daarbij ook helpen – Real Madrid moét nog eens kampioen spelen, van Manchester City wordt verwacht dat zij een keer de Champions League winnen, Dortmund wil de kroon van Bayern München... Elke dag leven met ‘niet mogen falen’ maakt je scherper.” 

De laatste twee van wie ik verwacht dat zij de armen zullen ­laten zakken zijn Hazard en Courtois.

(knikt) “Hoe Thibaut bij Real Madrid de weerstand heeft kunnen ombuigen in respect en bewondering is indrukwekkend – zijn partij in Galatasaray was het keerpunt van zijn seizoen.”

Het was opvallend hoe De Bruyne in Rusland de ploeg op sleeptouw nam – vorig jaar tegen Frankrijk zakte Kevin nog door het ijs.

“Ik weet dat over Kevin wordt verteld dat hij zich in de jeugdreeksen makkelijk liet leiden door zijn emoties. Die controleert hij nu veel beter. Kevin is een leider geworden. En tegelijkertijd moet-ie dat stukje emotie kunnen behouden – Kevin moet nog steeds kunnen voetballen vanuit zijn intuïtie.” 

Als we het hebben over mentale weerbaarheid, dan denken we meteen aan Vincent Kompany, niet? Maar coach, we moéten de vraag durven te stellen – als Vincent in maart voor de vierde keer op rij een ‘kamp’ zou missen, dan...

(onderbreekt en knikt) “We moeten fair blijven tegenover Vinnie – indien hij het komende half jaar niet zijn ritme en speelminuten vindt, zou het unfair zijn om van Kompany te vragen om op een dermate hoog niveau als het EK de ploeg te helpen. Anderzijds, Vincent is uniek. Net zo goed pikt-ie straks de draad weer op, speelt hij alles tot aan het EK en is hij opnieuw niet meer weg te denken uit de ploeg.”

Heeft Kompany die voorwaarde al uit uw mond gehoord?

“We hebben gesproken.”

Kunnen we Thomas Vermaelen, 34, geen verjongingsinjectie toedienen? Hoe goed is dié nog, zeg.

“Ongelooflijk, hé. Als je Thomas zag tegen Rusland, zou je denken dat hij 24 is – terwijl de dag voordien hij echt wel 34 was (lacht). Thomas beantwoordt aan wat een moderne verdediger moet zijn: sterk aan de bal, de eerste om vooruit te spelen, mee kunnen opbouwen... Maar wat je vaak ziet bij verdedigers vandaag de dag: ze zijn dan wel goede voetballers maar ze missen de defensieve intensiteit. Thomas heeft beide, nóg altijd. Dat moet je koppelen aan de aard van de clubs waar hij speelde: Ajax, Arsenal, Barcelona – clubs waar de standaard bijzónder hoog ligt: winnen is niet voldoende. Die cultuur zit in zijn spel. The character Thomas Vermaelen is uniek. Ik zeg je: trainers zouden de wedstrijd van Thomas in Rusland moeten opnemen en tonen aan de jonge generatie centrale verdedigers.”

Roberto Martínez: ‘Ik was tot dusver zeer goedkoop’
Beeld Photo News

U heeft tijdens de kwalificatie ­opvallend veel gewijzigd centraal op het middenveld – Witsel & Tielemans, Witsel & De Bruyne, Dendoncker & Tielemans, afgelopen dinsdag zelfs Tielemans & Vanaken. Wil dat zeggen dat u zich zorgen maakt over uw middenveld?

“Neen, helemaal niet. Ik wil zien wie wat met wie brengt op de positie voor de defensie. Bijvoorbeeld Hans Vanaken. Weinigen in de selectie ‘attack the box’ zó goed zoals Vanaken.”

U zet hem nooit als ‘10’, hé – op de positie van Hazard, Mertens, De Bruyne...?

“Neen, omdat ik vind dat Vanaken grotere afstanden moet hebben. Hij moet kunnen lopen, en van dieper ­komen. Vanaken heeft de technische controle om een vroege schakel te zijn in de opbouw. Op ‘10’ doe je afbreuk aan zijn kwaliteiten.”

Bent u het met mij eens dat ­Witsel onmisbaar is?

“Iedereen weet wat ik van Axel vind... Hij is de complete middenvelder, in het hoofd en in de benen. Youri (Tielemans, red.) is zeer zelfzeker...”

(we onderbreken) Té zelfzeker?

“Youri is een spelmaker die het tempo van een ploeg kan regelen, die bepaalt hoe er wordt aangevallen – kort of lang –, die zich gedraagt als iemand in de herfst van zijn carrière, en die nu voetbalt met de spelers naar wie hij als kleine jongen opkeek, maar Youri heeft natuurlijk niet de ervaring van Axel...”

Precies, het lijkt of Tielemans ­altijd aan honderd per uur speelt.

“Ik kan vele kanten uit op het middenveld – het hangt af van wat ik nodig heb om dié dag de match te winnen.”

U kunt niet meer terugvallen op ­Marouane Fellaini. Ik vind dat een gemis. Bent u bereid om Fellaini te overtuigen om terug te keren bij de nationale ploeg?

“We moeten de beslissing van ­Marouane respecteren...”

Ja of neen, coach?

(geërgerd) “Moet ik ook Jan Ceulemans terughalen?”

Dat is flauw van u.

“Marouane is afgehaakt van internationaal voetbal, en toch ben ik naar ­China gegaan en ben ik een wedstrijd gaan zien van hem. Ik wilde weten hoe hij speelt, hoe zijn ploeg (Shandong, red.) speelt. Ik blijf zijn niveau in het oog houden. We weten wat de beste Fellaini kan brengen. Maar ik moet hem vergelijken met de alternatieven die er zijn – wie moet er dan uit voor Marouane? Het is mijn taak om te zien of andere spelers zijn rol al dan niet kunnen overnemen.”

Roberto Martínez: ‘Ik was tot dusver zeer goedkoop’
Beeld photo_news

U sprak daarnet van de mentale weerbaarheid – dat geldt ook voor de bondscoach, toch?

“Yes.”

U kijkt wantrouwig. Laat mij een omweg nemen. Enkele spelers vertelden na de match in Rusland dat zij het ‘lage blok’ wel wisten te appreciëren. En op de counter spelen ligt de ploeg inderdaad wel.

“De keuze waar je verdedigt is een heel belangrijk onderdeel van je wedstrijdstrategie.”

Mijn vraag luidt daarom: bent u ­bereid om op het EK te voetballen zoals Frankrijk deed tegen België?

“Neen. Onmogelijk. Dat is niet mijn identiteit én ook niet van deze spelers. Natuurlijk moeten wij bereid zijn om tijdens een match eens de bal aan de tegenstander te laten, maar het zal nooit onze filosofie zijn. Nooit zal mijn hele gameplan daarop af­gestemd zijn.”

“Mensen verwarren. Velen denken dat als je verliest met dominant voetbal, je maar had moeten verdedigen. En als je verliest met countervoetbal, dan had je maar op balbezit moeten spelen. You can never betray your ­identity. Je mag nooit verloochenen wie je bent.”

Ook niet als dat de Europese ­titel oplevert?

“Maar dat weet je nooit op voorhand! Frankrijk had niet de garantie dat het op dié manier zou winnen van ons. Ze hadden het geluk op voorsprong te komen, dat is alles. Komen wíj op voorsprong, dan staan we gewoon in de finale. Hoe gek zou het zijn, om na drie jaar, ineens aan de jongens te vertellen: ‘Morgen geven we de bal aan Frankrijk, en we gaan verdedigen.’”

Oké, en dan lopen we in de EK-finale tegen Frankrijk opnieuw in het mes.

“My friend, hoé dan ook, als we ­Europees kampioen worden, zal ik door de pers onthaald worden als ­George Clooney, en als we de finale verliezen, zal ik Quasimodo zijn, de gebochelde klokkenluider van Notre Dame.”

“Een coach moet trouw blijven aan zijn visie, vind ik. Dinsdag tegen ­Cyprus was een galawedstrijd, en ­iedereen sprak van 30 op 30 en dat het een feest moest zijn... Ik had het mij makkelijk kunnen maken en dezelfde elf als tegen Rusland opstellen – iedereen tevreden. Maar zo werk ik niet. Ik wilde zeven wijzigingen doen om het de titularissen en de ploeg ­extra moeilijk te maken.” 

’t Is goed, ’t is goed...

“I would never compromise Belgian football by changing the style in order to win. Ik zou het Belgische voetbal nooit in verlegenheid brengen door de filosofie te veranderen puur om iets te winnen. Brazilië speelde op het WK van ’82 het beste voetbal ooit, maar werd geen wereldkampioen... Voetbal is een low scoring sport: per definitie wint niet altijd de beste. Dat moet je aanvaarden.” 

Roberto Martínez: ‘Ik was tot dusver zeer goedkoop’
Beeld Photo News

De mensen van de voetbalbond ­hebben bij u blijkbaar al enkele ­visjes uitgesmeten omtrent uw ­toekomst na het EK – dan bent u ­einde contract –, maar u houdt de boot af, heb ik begrepen.

“Nee nee, ik wil nu eerst de loting afwachten en de voorbereiding op punt stellen. Daarna kunnen we snel om de tafel gaan en zien...” 

De bond vreest dat u te duur wordt.

“Ik was tot dusver zeer goedkoop, dat is juist.” 

Wordt ‘geld’ een factor in de contract­besprekingen?

“Het zal een factor worden omdat ik natuurlijk zal vergelijken met andere jobs... Ik ben de voorbije drie jaar bijzonder loyaal geweest aan mijn contract met de federatie – ik ben nooit opgestapt. Nu is het anders: mijn contract is afgelopen. Dat betekent dat áls de federatie wil doorgaan met mij, ik het voorstel zal afwegen tegen andere trainersjobs – zowel sportief als finan­cieel. Ik zou gek zijn om dat niet te doen.”

Uw verhaal met de Rode Duivels hoeft niet per se afgelopen te zijn na het EK, vind ik. Met deze selectie kunt u misschien wel nog meedingen voor de titel op het WK in Qatar in 2022.

“Dat is juist – en intussen werken aan de doorstroming van de volgende ­generatie, met onder meer Yari Verschaeren. Voor juni moeten we over mijn toekomst kunnen communiceren, vind ik – ik wil geen verstrooiing tijdens het toernooi.”

Waar zal u zijn in de overgang van 12 juli (EK-finale) naar 13 juli ­volgend jaar (de 47ste verjaardag van Martínez)?

“With the team... I hope... (lacht)”

Roberto Martínez: ‘Ik was tot dusver zeer goedkoop’
Beeld Photo News