2 tunnels, slijpmachine en "onverdacht" trillingsalarm: 5 jaar cel geëist voor beklaagden spectaculaire kluizenkraak
Het parket vraagt vijf jaar cel voor vijf beklaagden die terechtstaan voor de spectaculaire kluizenkraak in Antwerpen, begin februari vorig jaar. Dieven groeven toen twee tunnels tot in de kluizenzaal van een Antwerps filiaal van BNP Paribas Fortis. Maar hoe konden ze dat (ongemerkt) doen? We zetten nog eens op een rijtje wat er toen allemaal gebeurd is.
Wat is er precies gebeurd?
Zondag 3 februari, ergens in de namiddag moet de politie vaststellen dat er ingebroken is in een filiaal van BNP Paribas Fortis, aan de Belgiëlei in Antwerpen. Aan de buitenkant is niets te zien, maar “aan de binnenkant van de kluis zijn er inbraaksporen vastgesteld”, klinkt het.
De manier waarop de inbrekers binnengeraakt zijn, heeft veel weg van een filmscenario. Het verhaal begint vanuit een kelderappartement in de Antwerpse Nerviërsstraat, op enkele honderden meters van de bank.
Van daaruit graven de daders een (eerste) tunnel naar de riool. Aan de eigenaar van het appartement vertelden de huurders dat ze “het als een pareltje zouden opknappen”. In werkelijkheid maakten ze een gat in de muur om zo tot in de riool te geraken.
Eens in de riool lopen ze tot vlak voor de bank in de Belgiëlei. Daar wordt een tweede tunnel gegraven tot onder de kluizenzaal. In de riolering aan de kant van de bank worden later zandzakken aangetroffen met zand dat afkomstig zou zijn van de graafwerken van de inbrekers.
"Ik heb eens gekeken naar de Belgiëlei en de Nerviërsstraat en daar liggen verschillende riolen: gaande van een ronde buis van diameter 40 centimeter tot eivormige leidingen die tot 1,30 meter hoog zijn en 80 centimeter breed. Moeilijk om daarin rechtop te staan, dus ze zullen daar geslopen zijn op hun buik. Een hachelijke onderneming", vertelt Ingenieur Els Liekens van waterzuiveringsmaatschappij Aquafin na de kraak. Bovendien is het niet veilig om zomaar door de rioleringen te zwerven door de schadelijke gassen en het risico op overstroming. En ook een tunnel graven naar de rioleringen is niet zonder gevaar.
Die graafwerken gaan overigens niet onopgemerkt voorbij: het trillingsalarm van de bank gaat maar liefst 18 keer af. Een bewakingsfirma komt ter plaatse en zet het alarm verschillende keren af. Omdat binnen in de bank niets wees op een inbraak, dacht de firma dat het alarm niet goed werkte.
Tot zondag 3 februari dan. Het alarm gaat opnieuw af en de politie ontdekt dat 27 kluizen in de kluizenzaal opengebroken zijn. Maar hoeveel buit daarbij gemaakt werd, is tot op vandaag niet duidelijk. Er is ook nooit iets teruggevonden van wat daar gestolen is. Volgens een van de advocaten op het proces was de buit wellicht groot: "Er lagen nog briefjes van 500 euro op de vloer, die de daders hadden achtergelaten." En, maar weinig mensen hebben zich burgerlijke partij gesteld in de zaak. Nochtans was er de dag na de diefstal bijzonder veel ongerustheid aan het bankkantoor.
Wie zijn de verdachten?
Na de kraak moeten de daders halsoverkop vluchten. Maar lang kunnen ze niet onder de radar blijven. Enkele dagen na de inbraak, op 6 februari, kan de politie een verdachte arresteren, een man met Georgische roots. Hoe de verdachte in het vizier kwam? Door een slijpmachine, die de daders moesten achterlaten in de tunnel. Dat was zo’n uniek model, dat de eigenaar getraceerd kon worden via de Nederlandse winkel waar ze gekocht was. Er zou ook een drilboor en zelfs een matras gevonden zijn in de tunnels.
Ook twee andere verdachten kunnen opgespoord worden. Alle drie zijn ze te zien op camerabeelden in de Nerviërstraat. Eén van hen is een vriend van de eerste verdachte. Ze zijn samen de slijpschijf gaan kopen in Nederland. De derde is de vader van de eerste verdachte. Volgens het gerecht stond hij wellicht op de uitkijk, om de anderen te waarschuwen als er politie aan de bank zou komen. De verdachten waren eerder al opgedoken in een onderzoek naar een inbraak in Aalst. In dat onderzoek werden hun telefoons afgeluisterd. Zo hoorden de speurders hen praten over "werkmateriaal". Van de zoon en zijn vriend worden ook sporen gevonden op de slijpschijf en op zuurstofflessen.
De drie mannen worden in eerste instantie aangehouden, maar zijn intussen al een tijdje vrij onder voorwaarden. Hun advocaten omschrijven hen als drugs- en gokverslaafden, die niet in staat zijn om zo'n grote kraak op poten te zetten. Volgens hun advocaten wisten de drie nergens van af. De twee jongste mannen zijn wel in het huis geweest, maar daar hebben ze nooit gemerkt dat er een tunnel gegraven werd. Het materiaal hadden ze gekocht voor een renovatieproject, zeggen ze zelf. "Zij zijn de kleine soldaten, die gebruikt en wellicht misbruikt zijn door de echte daders, om een vals spoor op te zetten dat naar hen zou leiden", zegt Els Gauquie, die de vader verdedigt.
Nog twee andere verdachten duiken op in het dossier, maar die zijn nog spoorloos. Het zou gaan om een Israëli en een Georgiër. Eén van hen huurde het appartement in de kelder, en de auto waarmee ze zich verplaatsten. Of zij er met de buit vandoor zijn, is niet duidelijk.
De vijf beklaagden worden vervolgd voor diefstal met braak en deelname aan een criminele organisatie. Het parket vraagt vijf jaar cel voor de vijf. Drie van hen waren aanwezig op het proces, de twee anderen zijn nog altijd spoorloos. De advocaten van de drie aanwezige beklaagden pleiten voor de vrijspraak.
Bekijk hieronder het verslag uit "Het Journaal":
