Vraag naar seksuele diensten voor mensen met beperking en ouderen stijgt: "Groeipotentieel is gigantisch"

Het is intussen al een paar jaar geleden, maar trouwe "Thuis"-kijkers zullen het zich misschien nog herinneren: het personage Luc, een rolstoelpatiënt, worstelde toen wat met zijn seksuele noden. Hij kon uiteindelijk terecht bij sekswerker Marieke. 

Die verhaallijn was een mooie illustratie van wat Aditi doet. Die Vlaamse vzw probeert intimiteit en seksualiteit bij mensen met een beperking en bij ouderen bespreekbaar te maken en voor die mensen gepaste oplossingen te zoeken. 

Dat dat nodig is, bewijst de groei in het aantal aanvragen bij de vzw, zo bevestigt Steven De Weirdt van Aditi het nieuws in De Zondag. Dit jaar steeg dat opnieuw met een vijfde. "Wij zijn begonnen met een honderdtal aanvragen per jaar, maar we hebben dat elk jaar zien toenemen. Nu zitten we toch al aan een 700 tot 750 nieuwe vragen per jaar."

Die aanvragen komen van ouderen en mensen met een beperking zelf, maar ook heel vaak uit hun omgeving. "Dan gaat het bijvoorbeeld om ouders met een kind met een beperking, die merken dat er toch veel vragen zijn over seksualiteit. Maar de vraag komt soms ook van professionelen en begeleiders en van het zorgpersoneel in woonzorgcentra."

Aditi neemt die aanvragen onder de loep, plant een gesprek in en gaat daarin na of seksuele dienstverlening een meerwaarde zou zijn. "Als dat het geval is, contacteren wij een dienstverlener, die dan een afspraak maakt. Wij briefen die persoon ook grondig", benadrukt De Weirdt.

Zeker bij mensen met een beperking zijn er de laatste jaren minder taboes rond seks en intimiteit, merkt De Weirdt. "Ik ga niet zeggen dat het taboe volledig verdwenen is, maar het is bespreekbaar geworden."

In de ouderenzorg daarentegen loopt het nog wat minder vlot. "Dat heeft vaak te maken met onwetendheid en gebrek aan kennis. Heel wat professionelen in die sector gaan ervan uit dat seksualiteit bij ouderen geen thema meer is. Wij merken dat er heel veel nood is aan opleiding en vorming daarrond: hoe ga je in gesprek met personen, wanneer doe je dat?"

Dat is nodig, weet De Weirdt, want de tijden zijn duidelijk aan het veranderen. "We merken ook in de ouderensector dat er stilaan een nieuwe generatie aankomt voor wie het thema intimiteit toch nog wat belangrijker is of wordt. Op dat moment is het nodig dat mensen daar ook over kunnen praten. En dat is vandaag in heel veel woonzorgcentra toch moeilijk."

Het potentieel voor Aditi om verder te groeien is, zo zegt De Weirdt nog, "gigantisch". "Maar we moeten daar voorzichtig mee zijn. Groei, dat betekent veel aanvragen en dat betekent dat wij ook de middelen moeten krijgen om dat in goede banen te leiden. Dat betekent dat er meer dienstverleners moeten komen."

De middelen voor Aditi zijn deels afkomstig van de Vlaamse overheid en deels van de opleidingen die de vzw organiseert. "Het is altijd een beetje balanceren: we willen die kwalitatieve zorg blijven aanbieden, maar we moeten dat ook kunnen waarmaken. Daarom pleiten wij ook voor meer financiering. Op dit moment werken wij met 3, maar wij hebben makkelijk werk voor 6 à 7 mensen."