De Boliviaanse oud-president Evo Morales beschermde de drugskartels, zegt minister van Binnenlandse Zaken Arturo Murillo na de vangst van 1,4 ton cocaïne met bestemming België.
Op 10 januari is in uw land 1,4 ton cocaïne gevonden in een container die onderweg was naar de haven van Antwerpen. Is België een geliefkoosde bestemming voor Boliviaanse drugshandelaars geworden?
Arturo Murillo:Niet alleen België. De overgrote meerderheid van de drugs uit ons land heeft een Europees land als eindbestemming. Bolivia heeft geen haven, dus de kartels handelen via Chili of Brazilië. De houtcontainer met de 1,4 ton drugs was op weg naar Antwerpen via de Chileense havenstad Arica.
Vorig jaar heeft de Belgische politie verschillende drugsladingen uit Bolivia in Antwerpen onderschept. Toen al ontdekten we een link met Pedro Montenegro, een Boliviaanse drugsbaron. Hij is in november aan Brazilië uitgeleverd vanwege zijn betrokkenheid bij het versturen van 1,3 ton drugs van dat land naar Europa. Hij bleek over verschillende netwerken te beschikken die voor hem drugs vanuit Bolivia naar België transporteerden. De partij cocaïne die op 10 januari is ontdekt, was via een van die netwerken onderweg. De drugs waren geïmpregneerd in het hout en waren van hoge zuiverheid. In Bolivia bedraagt de straatwaarde van 1,4 ton cocaïne 4 miljoen euro, in België is dat maar liefst 60 miljoen euro.
De drugsproductie in Bolivia is zo sterk toegenomen dat we Colombia stilaan inhalen.
We zijn Montenegro’s netwerken nu samen met de Belgische autoriteiten aan het uitkammen. De kans is groot dat er de komende weken ook arrestaties in België zullen plaatsvinden.
Mogen we stellen dat er in Bolivia een war on drugs woedt sinds Jeanine Anez waarnemend president is?
Murillo:Dat mag u. De voorbije zestig dagen hebben we evenveel drugs in beslag genomen als oud-president Evo Morales (die in november het land ontvluchtte na aanhoudende protesten van de bevolking, nvdr.) en zijn regering in het jaar daarvoor. Elke dag vernietigen we drugslaboratoria. Sommige kunnen een ton drugs per dag produceren – eigenlijk is ‘bedrijf’ een beter woord voor zo’n lab. De drugsproductie in Bolivia is zo sterk toegenomen dat we Colombia stilaan inhalen.
De verklaring daarvoor is simpel: onder Morales hadden de drugskartels de voorbije veertien jaar een ontstellende vrijheid. In de laatste dagen van zijn presidentschap heeft hij er alles aan gedaan om de macht in handen te houden. Uit audio-opnames blijkt dat hij bepaalde groeperingen heeft opgedragen om verschillende steden te omsingelen, zodat de bevolking geen toegang meer had tot voedsel en medicatie – en hij van de chaos kon profiteren. Hoe werden die groeperingen gefinancierd? Met drugsgeld.
Morales was niet alleen op de hoogte van de hoge vlucht die de drugshandel in ons land nam, maar hield de drugsbaronnen zelfs de hand boven het hoofd. In Bolivia heeft de president de bevoegdheid om gevangenen genade te schenken. Ondertussen hebben we het profiel onderzocht van de mensen die daar onder Morales van profiteerden, en wat blijkt? Liefst 98 procent zat vast wegens betrokkenheid bij drugsproductie of -handel. Morales heeft drugsbaronnen weer vrijgelaten! Zodra de politiek verstrikt raakt in de tentakels van de kartels, hoef je van de strijd tegen drugs helemaal niets meer te verwachten.
