‘Next big thing’ Williamson eindelijk klaar voor grote NBA-debuut: “Soms had ik zin om tegen een muur te slaan of een stoel omver te trappen”

Wie denkt dat er veel te doen is over het gewicht van Kim Clijsters, die moet er maar eens de artikels over Zion Williamson op naslaan. Wie gaf er zijn mening niét over de 129 kilo van het 1m98 grote talent? Ex-NBA-ster en analist Charles Barkley vindt dat hij moet afvallen en zich beter laat bijstaan door een personal trainer; ex-speler Glen Davis, die tijdens zijn carrière zelf op 131 kilo afklokte, waarschuwde Zion: “Verlies kilo’s of verlies je carrière”. Ook sponsor Nike maakte zich zorgen over zijn gewicht. 

Dat heeft alles te maken met de blessure van de rookie. Op 13 oktober, tijdens de preseason, scheurde Williamson de meniscus in zijn rechterknie. Het seizoen was nog niet eens begonnen. Meteen stelde zich de vraag: is zijn lichaam dan wel gemaakt voor de NBA? Is hij in staat om 82 matchen én playoffs te trotseren? En staat Williamson niet gewoon te zwaar? Alleen Tacko Fall (141 kilo) van Boston en Boban Marjanovic (131 kilo) van Dallas wegen meer, maar zij meten wel 2m26 en 2m24.

Er is een reden waarom zijn knie en zijn gewicht voor zo'n heftige discussies zorgen. Williamson is namelijk the next big thing, de speler die in staat zou zijn om in de voetsporen van LeBron James te treden. Hij sloot zijn universiteitscarrière bij Duke al na één jaar af, met meer dan 500 punten, 50 blocks en 50 steals - alleen Kevin Durant en Anthony Davis deden hem dat voor. Durant omschreef Williamson als een speler die je maar één keer in een generatie tegenkomt. Niet voor niets werd de 19-jarige forward op 20 juni als eerste gedraft door de Pelicans. In de straten van New Orleans gingen duizenden inwoners door het lint. Eindelijk zou hun team een échte vedette krijgen.

Zijn speelstijl is zonder meer spectaculair. Explosief. Zelfs met 129 kilo balast springt Williamson bijzonder hoog. Hij dunkt krachtig over grote centers heen. Onhoudbaar. En ondanks zijn 1m98 is hij erg wendbaar en snel. Williamson is ambidexter, net zoals Kobe Bryant en Kyrie Irving - hij kan alles met beide handen. In de 109 minuten en 4 matchen die hij tijdens het preseason speelde, scoorde Zion Williamson gemiddeld 23,3 punten (aan 71.4 procent), pakte 6,5 rebounds en gaf 2,3 assists - ongeziene cijfers voor een rookie, zelfs LeBron James haalde dat niet. 

Sponsors stonden te springen om het nieuwe fenomeen te contracteren. In juli was de eerste monsterdeal een feit. Hij tekende voor zeven jaar bij de Jordan Brand van Nike. De deal zou 68 miljoen euro waard zijn. In augustus was hij rond met videogamesgigant NBA 2K en in september met sportdrankproducent Gatorade - ook die overeenkomst zou er eentje van zeven getallen zijn. In zijn eerste jaar bij de Pelicans krijgt hij als rookie een jaarloon van 9 miljoen euro.

Zion Williamson gaat zijn debuut geen dag te vroeg maken - om zeker te zijn dat hij honderd procent fit was beslisten de Pelicans hem drie maanden te laten revalideren, een stuk langer dan de aangekondigde zes tot acht weken - voor de NBA. Uit cijfers van TNT en ESPN bleek dat er 15 procent minder naar de NBA werd gekeken. De komst van een nieuwe superster à la James zou een godsgeschenk zijn die de kijkcijfers weer kan doen boomen.

Ook de Pelicans kunnen hem goed gebruiken. Zonder hem leden ze dit seizoen 13 nederlagen na elkaar. New Orleans is intussen wel wat aan de beterhand maar staat toch pas twaalfde in de Western Conference - de playoffs zijn nog ver verwijderd, maar met Williamson erbij nemen hun kansen exponentieel toe. Tijdens hun preseason verloren ze, met hun rookie op het parket, geen enkele keer.

Begrijpelijk dat alle ogen straks gericht zullen zijn op Zion Williamson. Gisteren al daagde de media in grote getale op om hem na de training te spreken. “Het waren geen gemakkelijke maanden,” vertelde hij. “Soms had ik zin om tegen een muur te slaan of een stoel omver te trappen - het is frusterend als je niet kan bewegen zoals je zou willen, vooral omdat ik nog maar 19 jaar ben. Maar mijn mama zei me: ‘Niemand heeft ooit gezegd dat het vanzelf zou gaan. Dit maakt deel uit van je missie.’ Ik heb in deze periode veel over mijn lichaam geleerd. We werkten aan het landen. Aan de positie van mijn knieën. Ik let erop dat ik niet met stijve benen land maar dat ik de impact beter opvang... Weet je, het is lastig om uit te leggen. Als je de beelden bekijkt, zul je het beter begrijpen.”

Veel slapen zou hij niet doen, dacht Williamson, nu hij eindelijk voor zijn grote debuut in de NBA staat. “Mijn doel is om mijn ploeg te helpen en te winnen. Maar voor het overige is dit gewoon basketbal. Dat is wat ik al doe sinds ik vier jaar oud ben.”