Hermans onderweg naar Duitsland voor complexe operatie na valpartij: “De verwachte revalidatieperiode is twee maand”

De elf Belgen in de Tour Down Under werden er gisteren tien. Exit Ben Hermans (33), na een zware valpartij. De zoveelste in zijn carrière. En dat bij de start van een voor hem zeer belangrijk (al dan niet olympisch) jaar. Het waren herkenbare signalen. Zittend in de graskant. Rechterhand grijpend naar de linkerschouder, rechterelleboog rustend in de linkerhand. Een pijnlijke grimas op het gelaat. “Sleutelbeen”, vreesde Eric Van Lancker, ploegleider van Israel Start-Up Nation. 

De bevestiging volgde een paar uur later vanuit het ziekenhuis van Adelaide. Met een complexe schouderfractuur en twee gebroken ribben erbovenop. Hermans vliegt zo snel mogelijk terug naar België, waar hij zal worden geopereerd. Verwachte revalidatieperiode: twee maanden. Een zware tol. Er vloeiden tranen bij Hermans. Bij aankomst aan het teambusje in Stirling al. In het tentje ook, waar hem de eerste medische zorgen werden toegediend. ‘Waarom ik?’, vroeg hij zich af. Niemand die het antwoord wist.

Stevige crash was het, op 1,4 kilometer van de finish. Met voorts onder meer nog Simon Yates (knie, onzeker voor derde rit) erbij. Europees kampioen Elia Viviani ook, die geschaafd en gescheurd over de streep kwam. “Het ging er heel nerveus aan toe”, aldus Van Lancker, die de val zelf niet zag gebeuren. “Na een redelijk rustige rit was het peloton nog vrij omvangrijk. In de finale schiep dat een situatie waarin velen dachten nog te kunnen winnen. En dan gebeuren onvermijdelijk zulke dingen.” Zonde, vond Van Lancker het. “Want Ben heeft een uitstekende winter achter de rug en had naar deze Tour Down Under toegeleefd. Hij was heel goed. Klaar zelfs om mee te spelen voor de eindzege.”

De Tour Down Under is één zaak. Maar de streep door Hermans’ rekening is veel dikker dan dat. Want 2020 kondigt zich in alle opzichten aan als een belangrijk jaar. Een jaar waarin zijn team, na de overname van de Katusha-licentie, promoveerde naar de WorldTour en dus een eerste Tourselectie wenkt. Een olympisch jaar ook, dat Hermans enorm inspireert. Het parcours en de vochtige hitte in Tokio spelen naar eigen zeggen in zijn voordeel. Dat doet hem hopen op een selectie voor de wegrit. Bij Israel Start-Up Nation wanhopen ze (nog) niet. “We weten hoe taai Ben is en hebben er alle vertrouwen in dat hij terugvecht. Sterker dan ooit. Herinner je hoe hij in 2019 de Ronden van Oostenrijk en Utah won na een knieblessure. Dit is zeer slecht nieuws, maar toch: Ben zal dit overwinnen.” 

Om half elf ‘s morgens Australische tijd is de renner vanaf de luchthaven van Adelaide vertrokken naar München, waar hij op advies van de Duitse ploegdokter van Israel Start-Up Nation door een specialist in complexe schouderbreuken zal worden geopereerd. 

“Het is een versplinterde breuk”, zegt ploegleider Eric Van Lancker. “De verwachte revalidatieperiode is inderdaad 2 maanden. Het wordt dus moeilijk, om niet te zeggen quasi onmogelijk, om de Waalse klassiekers te halen. Dat waren zijn volgende grote seizoensdoelen. De Tour is uiteraard wel haalbaar. Hij staat sowieso in de selectie en rijdt normaal ook de Dauphiné in de aanloop. Maar eerst afwachten hoe de operatie verloopt en hoe snel en goed hij daar van herstelt.”