Het proces ging vrijdagochtend van start met het verhoor van de verdachten. 'Ik ben zelf misbruikt', voerde eerste beklaagde Niels M. aan. 'Ik heb antwoorden proberen te zoeken, maar die pogingen zijn mislukt.' Ook Michael T., die toegaf zijn zoontje en de zoon van Niels M. te hebben aangerand, verdedigde zich door te stellen dat hij 'enorm hard werkt' aan zijn therapie. 'Maar een chemische behandeling is momenteel nog niet aan de orde.'

Vervolgens kwamen de twee buitenlandse verdachten aan het woord. 'Ik wist al van mijn vijftien jaar dat ik iets voor kinderen voelde, ik was meer op mijn gemak met hen', bekende de Nederlander Lars de R. huilend. 'Ik wist dat wat ik voelde niet goed was. Maar ik had een verkeerd beeld van wat het met de kinderen doet.'

'Ik was eenzaam en zocht online naar vriendschap', verdedigde de Brit Samuel K. zich dan weer. 'Ik vond gelijkaardige mensen op het internet, en zat gevangen in een val. Ik heb van alles geprobeerd om te genezen: sport, kerk, muziek,... Maar ik blijf leven met vrees. Ik ben dan ook bereid tot chemische castratie.'

De vijfde verdachte, Dimitri D., zal pas op 11 februari verhoord worden in de rechtbank.

Handleiding kindermisbruik

Voor de argumenten van de beklaagden had advocaat Kris Luyckx in naam van Child Focus, dat de ongeïdentificeerde slachtoffers vertegenwoordigt, echter geen begrip. 'Het gaat om kernpedofielen die levenslang gevaarlijk zullen blijven. Ze hebben een handleiding gemaakt ‘Hoe misbruik ik kinderen op zo’n gruwelijk mogelijke manier’. Ze wisselden kinderen uit zoals speelkaarten op de speelplaats. Chemische castratie of therapie zal dus nooit volstaan. Ze speelden op wereldbekerniveau wat betreft het maken, verwerven en verspreiden van kinderporno. Mijn medewerkster vroeg zelfs om van het dossier gehaald te worden, want ze kreeg er nachtmerries van.'

Openbaar proces

De verdediging van de mannen had de rechter vrijdagochtend nog gevraagd om het dossier achter gesloten deuren te behandelen, 'aangezien de feiten ernstig zijn, en door de beschrijving van enkele feiten de integriteit van sommige slachtoffers dreigt geschonden te worden'. Twee burgerlijke partijen, waaronder Child Focus, vroegen echter om de zaak wel in openbaarheid te behandelen. 'Wat al in het verborgene is gebeurd nu nogmaals bedekken, zou echt geen goed signaal zijn', argumenteerde Kris Luyckx. 'Het naar buiten brengen van dit soort feiten is heel belangrijk voor de slachtoffers.'

De rechtbank besloot na beraad om het dossier openbaar te behandelen. 'Er zijn duidelijke afspraken gemaakt met de pers over de herkenbaarheid van de slachtoffers. Het dossier is te belangrijk om achter gesloten deuren te behandelen', klonk het.

Mensenhandel

Procureur des Konings Katrien Borms eiste vrijdag strenge straffen voor de vijf beklaagden. Ze noemde de zaak 'een van de gruwelijkste en vreselijkste' die ze ooit zag.

In de zaak van vrijdag valt verder op dat de beklaagden, in tegenstelling tot andere pedofielen, elkaar persoonlijk kenden. ‘Ze kenden elkaars identiteit, wat uitzonderlijk is voor pedofielen’, zei procureur Katrien Borms. ‘Ze hadden een nauwe band met elkaar, hielden er frequente contacten op na, zowel online als in het echte leven. De chatconversaties tussen de vijf en het gevonden beeldmateriaal wijzen er duidelijk op dat de mannen ook zelf feiten pleegden. Op verschillende kinderen uit hun ruime omgeving, en ook op hun eigen kinderen, ook al ontkent mijnheer M. dat. Er zijn beelden waarop dit heel duidelijk te zien is.’

De vijf moeten zich ook verantwoorden voor mensenhandel. ‘Elke vorm van seksuele uitbuiting is mensenhandel’, zei Borms. ‘De mannen hadden een machtspositie over de slachtoffers en maakten daar misbruik van.’

‘Dit zijn gruwelijke feiten die het leven van zoveel minderjarige kinderen hebben getekend’, zei ze nog. De beklaagden riskeren tot vijftien jaar cel.

Betrapt in Blankenberge

De vijf verdachten hielden er een gestructureerde fotodatabank op na. Hun interesse ging vooral uit naar erg jonge jongens, vóór de puberteit. 38 slachtoffers konden worden geïdentificeerd, Child Focus stelde zich burgerlijke partij voor de slachtoffers die nog niet konden worden geïdentificeerd.

De bal ging aan het rollen toen één van de mannen, Michaël T., werd betrapt toen hij in mei 2015 op het strand in Blankenberge halfnaakte kinderen fotografeerde. Bij een huiszoeking werd heel wat kinderporno aangetroffen. Het bleek dat de man veel contact had met Dimitry D. en Niels M.

Bij de daaropvolgende huiszoeking bij Dimitry D. werden bijna 12 miljoen bestanden met kinderporno aangetroffen. Opvallend daarbij is dat de meeste beelden nieuw zijn voor de speurders van Europol, wat erop wees dat de beelden mogelijk door de betrokkenen zelf werden gemaakt. In verschillende Europese landen werden daarop taskforces opgericht onder de naam ‘operatie Azraël’, naar de kat van Gargamel, de slechterik uit De Smurfen.

Perfect georganiseerde database

De beelden die bij Dimitry D. werden aangetroffen, zaten in een perfect georganiseerde database, gestructureerd op type misbruik, leeftijd en afkomst van de kinderen. Enkele foto’s bevatten zelfs een uniek logo, zodat anderen niet konden beweren dat ze de beelden zelf hadden gemaakt.

Via chatwebsites overtuigden de mannen, die zich uitgaven voor jonge meisjes, minderjarige jongens om ‘iets te doen of te tonen’. Van die beelden werden opnames gemaakt, die werden opgeslagen en geruild met andere pedofielen voor nieuwe beelden. Regelmatig gingen de vijf ook zelf op stap om nieuwe beelden te maken, en daarbij werden zelfs hun eigen kinderen ingezet voor het misbruik.

Tijdens verhoren vertelden de (stief)zoontjes van de verdachten dat ze verplicht werden handelingen uit te voeren. Ze wisten dat het niet goed was, maar deden wat hun vaders vroegen ‘omdat ze niet wilden dat hij naar de gevangenis ging’. De vijf ontmoetten elkaar ook regelmatig en wisselden dan dvd’s met beelden uit. Ook hielpen ze elkaar en wisselden ze tips uit om betere beelden te kunnen maken.

De Nederlander, Lars De R., voedde de Belgen met beelden uit India, waar hij op verschillende seksreizen kinderen kon overtuigen tot seks in ruil voor eten of geld. De Brit, Samuel K., zorgde voor beelden van kinderen uit Engeland, Spanje, Portugal, Duitsland en Ierland, waar hij als au pair werkte.