Direct naar artikelinhoud
UitkijkpostJoël De Ceulaer

‘Beste haatzaaier, wij moeten met u helemáál geen compassie hebben’

‘Beste haatzaaier, wij moeten met u helemáál geen compassie hebben’
Beeld Studio Caro

Elk weekend schrijft Joël De Ceulaer een boze, bezorgde of blije brief aan de (m/v/x) van de week. Hier kunt u die brief lezen of beluisteren.

Video wordt geladen...

Beste haatzaaier,

Als ik lees dat de meeste mensen deugen, moet ik altijd meteen aan u denken. Het lijkt wel alsof het uw levensmissie is om die knusse en hoopvolle stelling te ontkrachten. U deugt immers – laten we daar helder over zijn – voor geen meter. Ja, u zorgt allicht goed voor uw kindjes. Gaat elk weekend met een bloemetje op bezoek bij oma en opa. En ook uw hond komt vast niets te kort. Maar zodra u plaatsneemt aan het computerklavier om u te mengen in het migratiedebat, is het alsof de beerput overloopt.

Deze week was het nog eens zover. Toen de lokale tv-zender in West-Vlaanderen verslag had uitgebracht over migranten die mogelijk waren omgekomen nadat hun schamele bootje was gekapseisd, begon u op de website van Focus & WTV meteen luidkeels te jubelen en te juichen. Dat het maar “te hopen” was dat er “nog veel zouden volgen”, tikte u met het schuim op de lippen. Dat we de vermisten, onder wie twee kinderen, zeker “moesten laten liggen”, want “ze lagen daar goed”. Het was alleen, zo voegde u daar nog aan toe, “spijtig voor de zee”, maar gelukkig was “het belangrijkste” gevonden: “het bootje”. Enzovoorts, enzoverder. Het dieptragische lot van een aantal medemensen vervulde u met blinde, razende vreugde. Tot grote consternatie van pers en politiek – u hebt weer heel wat argeloze mensen geweldig hard doen schrikken.

Mij niet, moet ik zeggen. Wie telkens opnieuw schrikt van uw haat, kan evengoed elke ochtend schrikken dat de zon opkomt. Uw haat is zo oud als de straat. Vroeger viel u daar vooral familie, buren, collega’s en cafébaas mee lastig. Af en toe kwam u eens op tv, om te zeggen dat “den Hitler” maar eens moet terugkomen om al die “bananenfretters” uit te roeien, maar meestal bleef u onder de radar van het publieke oog. Tot het internet werd uitgevonden en u qua genocidaire praat helemaal loos kon gaan.

Gepamperde burger

Een mens zou hopen en denken dat u daar in dit verlichte tijdperk, in deze liberale democratie, niet meer zo vlot mee wegkomt. Dat de straf van de publieke veroordeling volstaat om u tot deugdzamer gedrag aan te zetten. Men zou verwachten dat vooral de verkozenen des volks, onze politici, zich eendrachtig van u zouden distantiëren. Maar nee, hoor. U bent de meest geknuffelde en gepamperde burger van de voorbije decennia. Zelfs sp.a-baas Conner Rousseau heeft u deze week in De afspraak gloedvol verdedigd.

Ik zat er woensdagavond met open mond naar te kijken. Eerst veroordeelde Rousseau u natuurlijk. Uw reacties waren ‘zum kotsen’, had hij getweet – een beetje impulsief, want het is ‘zum kotzen’, met een ‘z’. Maar goed, hij was dus érg boos. Uw haatzaaierij moet worden verafschuwd, zei hij, “en daar mag geen ‘maar’ aan te pas komen”. Wat grappig was, want meteen daarna zei hij nu juist dát: “Maar!” Maar u bent waarschijnlijk geen racist, giste hij, u voelt zich alleen – ik zette mij schrap, want ik hoorde hem al komen – een beetje achtergelaten. Met die financiële crisis, die wachtlijsten in de zorg, en die lage pensioenen is het volgens Rousseau begrijpelijk dat u een tikje gefrustreerd bent. U uit dat alleen op een wat ongelukkige manier. Kan gebeuren, nietwaar.

Terwijl iedereen aan de tafel van De afspraak hem volop ernstig leek te nemen, zakte ik thuis los door de grond. Rousseau zei dus dat al die gore, nare vuilspuiterij afkomstig is van simpele mensen aan de onderkant van de samenleving, van de gepensioneerden die niet rondkomen, van ouders die geen plek vinden voor hun kind met een beperking. En iedereen zat begrijpend te knikken! Ja, u was een beetje stout geweest, maar men had toch compassie met u. U bent een duts, een sukkelaar die zich iets te onhandig uitdrukt. Men zal voortaan beter naar u luisteren. De dag zal komen dat men u van overheidswege gratis een psychotherapeut én een boscoach ter beschikking stelt.

Treinen vullen

Als u zat te kijken, neem ik aan dat u een schaterlach niet kon onderdrukken. U weet wel beter. Waarom zou u een duts zijn? Is afkeer van vreemdelingen inkomensgerelateerd? Welnee, laten we elkaar toch geen Theo, Tomas of Dries noemen. U bent misschien wel de directeur van een goeddraaiend bedrijf. Of de zoon van een vastgoedmagnaat. Of een oud-lerares met een dik pensioen. Of een luie rentenier. En uw kinderen zijn wellicht kerngezond. Als loftsocialist Rousseau zegt dat u haat spuwt omdat u zich achtergelaten voelt, is dat een belediging voor mensen die zich achtergelaten voelen.

Wij moeten met u, beste haatzaaier, helemáál geen compassie hebben. Wij moeten u goed in de gaten houden. Als er ooit, wat God verhoede, opnieuw treinen zullen worden gevuld, staat u op de eerste rij om die klus met enthousiasme te klaren, met elke dag de “hoop” dat er “nog veel zullen volgen”. U hebt dat – we zullen dat maandag herdenken – tot 75 jaar geleden gedaan, u zou dat 750 jaar geleden hebben gedaan, en u zou dat straks opnieuw doen. Zo, dat moest míjn klavier even kwijt.

Zonder hoogachting,

Joël De Ceulaer, senior writer