In Limburg ligt dat percentage op 26 procent en in West-Vlaanderen 24 procent. Er zijn zelfs bruggen die in 2012 en 2014 voor het laatst een inspectie hebben ondergaan.

Recent werd de termijn voor de controles van de bruggen wel aangepast. Naargelang van leeftijd en type brug kan een inspectie ook om de vier of vijf jaar. Dan nog werd voor 36 bruggen de termijn van om de vier jaar en bij negen die van om de vijf jaar niet gehaald.

De aanpassing van de termijn is volgens Anaf ingegeven door de besparingen bij AWV. Zo nam het personeelsbestand de afgelopen tien jaar af met 187 mensen en zullen door nieuwe besparingen nog eens 62 personeelsleden afvloeien. “Dat heeft dus niet alleen effect op de controles, maar ook op de herstellingen van de gebreken aan de bruggen”, zegt Anaf. “De vorige minister van Openbare Werken (Ben Weyts, red.) heeft een deel van deze taken uitbesteed aan de privé, maar die voerde slechts 5 procent uit van de controles.”

“Geen reden tot paniek”

Volgens AWV-woordvoerder Jef Schoenmaekers is er geen reden tot paniek: “Als er problemen opduiken, dan wordt een brug nauwlettender opgevolgd. Het is echter onmogelijk om al deze bruggen samen aan te pakken.”

Veva Daniels van het AWV beaamt dat. “Er bestaat er al 20 jaar een lijst van de Commissie Prioritaire Kunstwerken met daarop bruggen die onder toezicht staan omdat we weten dat er problemen zijn, bijvoorbeeld het viaduct in Gentbrugge. Die worden nauwlettender in de gaten gehouden om de risico’s zoveel mogelijk in te perken”, zegt ze. Op dit moment staan 26 bruggen op die lijst.